Հովհաննես Թումանյանը կնոջ՝ Օլգայի հետ
Հովհաննես Թումանյանը կնոջ՝ Օլգայի հետ
Hovhannes Tumanyan
Hovhannes Tumanyan

Related works

Hovhannes Tumanyan
Poem

Օ՜, լո՛ւռ կաց, ընկե՛ր, այդ ինչ ես երգում...

Օ՜, լո՛ւռ կաց, ընկեր. այդ ի՞նչ ես երգում.Ինչո՞ւ ես խաղաղ հոգիս փոթորկումՈւրախ օրերի սիրելի երգովԵվ սիրտս վառում անցյալի կրակով... Քո ձայների հետ վ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Խեղճ Ադամյան

Ճանաչում էի ես նրան, ընկեր. Չափազանց ճարտար, հանճարեղ մարդ էր,Այս շրթունքները պատմում էին ինձԼիր թագավորի, Համլետի սրտից, Այս աչքերն ուժեղ հրով ցո…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Իրիկուն

Արևը շատ էր հոգնել, ման էր եկել ամբողջ օրը. «Հերիք է, ասավ, Գնամ պառկեմ ու քնեմ»։Տերևը ուրախ սըվսըվում էր, որ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ինչ ես կատաղել անմեղ արարքից...

Ի՞նչ ես կատաղել անմեղ արարքից,Միամիտ ամբոխ, ես ի՞նչ արեցի.Ուզում ես անհետ քշել աշխարհքից,Որ ես իմ պարտքը միայն կատարեցի։ Արժանավորի առաջ խոնարհ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ամառվա գիշերը գյուղում

Լուսընկա գիշեր,Երկինքը պայծառ,Անհամար աստղերՑոլցլում են վառ։ Քընած է արդենՀովտի մեջ գյուղը,Մըթնած ու լուռ էԳյուղացու հյուղը։ Հոգնած գյուղականԸնտա…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Նահատակ

I Փարթամ Կովկասի պարզ երկնքի տակ,Երկնաբերձ լեռան զառիվայր կրծքին,Հանգչում է վաղուց մի սուրբ նահատակ,Կուսական և թավ ծմակի միջին։ Քանդված է մատուռն, …
Hovhannes Tumanyan
Poem

Գարնան հիշողություն

Մի՞տդ է գալիս մեր քեֆն, ընկեր,Էն ճյուղաշատ ծառի տակին,Երբ գընացինք դիմավորենքՆոր գարունքին ու նոր կյանքին։ Էն լավ օրից տարիք անցած,Ես էն ճամփով ան…
Hovhannes Tumanyan
Fairy tale

Ծիտը

Լինում է, չի լինում՝ մի ծիտ։ Մի անգամ էս ծտի ոտը փուշ է մտնում։ Դես է թռչում, դեն է թռչում, տեսնում է՝ մի պառավ փետի է ման գալի, թոնիր վառի,…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ծիտիկի օրորքը

Կախված է ճյուղքից ճոճը ծիտիկի. Փըչի՛, հովիկ, փըչի՛, Ճոճն օրորվի, տանի բերի Նանի՜, ծիտիկ, նանի՜։ Ծիտիկը անուշ երազ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Առաջին ձյունը

― Վա՜յ, մայրի՛կ ջան, տե՜ս,Բակն ու դուռը լիԻնչքա՜ն սպիտակԹիթեռ է գալի... Էսքան շատ թիթեռՉեմ տեսել ես դեռ։― Չէ՛, իմ անուշիկ,Թիթեռներ չեն էտ.Թիթեռներ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ոչ յօրինակ այլոց...

Ազատ, համարձակ բարձրացի՛ր, արատ,Քո պատվանդանի վերա ոսկեղեն,Բարձրացի՛ր, իշխի՛ր... թող մարդիկ անպարտՀորդ արտասուքով ոտքդ ողողեն։ Դո՛ւրս արի, հանցա՛ն…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Երբ խոսում էիր, պատմում էիր ինձ...

Երբ խոսում էիր, պատմում էիր ինձ,Ես այն ժամանակ արբած քո շնչիցԵվ հափշտակված քեզ էի նայում.Իմ հոգին մենակ այն էր գրավում, Թե ինչպես էին շարժվում բոր…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Բզեզի դպրոցը

Վարպետ Բըզեզն ամռան մի օրԴըպրոց բացեց մեծ ծառի տակՈւ հավաքեց թիթեռ, ճանճ, բոռ,Մըժեղ, մըրջյուն, մըլակ, մոծակ... Գիտե՞ք, ասավ, իմ փոքրիկներ,Պիտի ս…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Պոետն ու Մուսան

Նըստած եմ մի օր ու միտք եմ անում.Միտք եմ անում, մի՜տք, ու չեմ կարենումՄի հընար գըտնեմ՝ ցավերըս հոգամ․․․Վեր կենամ, ասի, մեկի մոտ գընամ,Կըրկին պարտք …
Hovhannes Tumanyan
Poem

Կորած ցնորքներ

Հեծում է մըրրիկն իմ դալար հովտում,Թոշնել են, թոռմել ծաղկունքն իմ սիրած,Ձըմեռ է այնտեղ, ձըմեռ՝ իմ սըրտում,Ու լալիս եմ ես ծաղկունքըս կորած։ Ես ձեզ ե…