Հովհաննես Թումանյանը կնոջ՝ Օլգայի հետ
Հովհաննես Թումանյանը կնոջ՝ Օլգայի հետ
Hovhannes Tumanyan
Hovhannes Tumanyan

Related works

Hovhannes Tumanyan
Poem

Վայրէջք

Քառասուն տարի բըռնած ճանապարհ՝Շիտակ, անվեհերԳընում եմ ես վեր Դեպի Անհայտը սուրբ, աշխարհքը պայծառ։ Քառասուն տարի ճամփովն ահարկուԱնցել եմ էսպեսՈւ հա…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Դեպի անհունը

I Հընչում էր փըրփրուն վըտակն արծաթի,Արևը խաղում պայծառ կապույտում...Առանց հոգսերի ու առանց վըշտիԽաղում էինք մենք էն երազ հովտում,Ու թընդում էր հ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Այստեղ մի վսեմ խորհուրդ է ապրում...

Այստեղ մի վսեմ խորհուրդ է ապրում՝Ծանր վեհությամբ իջած երկնքից,Այստեղ սրբազան մի շունչ է բուրում,Որ վեր է տանում մեզ այս աշխարհքից։ Մի շունչ, մի խո…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Տրտմության սաղմոսներից Ա

Տե՜ր, մինչև ե՞րբ մեր աչքերը քեզ մընան.Մեր գույժն հասավ հեռո՜ւ-հեռու ազգերին,Աշխարհ լըցվեց մեր աղաղակ, մեր կական,Ու չի անցել մեր տանջանքը տակավին։ …
Hovhannes Tumanyan
Story

Աղքատի պատիվը

I Ղ… գյուղաքաղաքում առանձնացած ապրում էր Սիմոն անունով մի բարի մարդ։ Նա չէր խառնվում գյուղական գործերին. երևի գիտեր, որ իրան խոսքը չի ընդունվ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Օր. Պ. Պ.-ին

Քույրիկ, այդքան որ սիրում եսՀայի հնչյուն, հայի տաղ,Որ սրտալի մեծարում եսԱզգիդ երգչին դեռ մատաղ, Ներշնչում ես նորա հոգունՀզոր թռիչք և եռանդ,Եվ հիշո…
Hovhannes Tumanyan
Story

Ահմադը

Ա Ես իմ մանկության գարունները անց եմ կացրել մեր սարերում։ Շատ էի սիրում իմ տատոնց տունը ու միշտ այստեղ էի լինում։ Իմ քեռիներից ամենից փոքրը՝ Ահմադը…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Նվեր Ան. Աբ.-ին

Նորեկ գարունը լեռնական հայինՏեսավ առապար օտար աշխարքում,Տեսավ մոլորված մտքով տխրագին,Եվ այսպես խոսաց թախծալի սրտում. «Հիշո՞ւմ ես, պանդուխտ, …
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ինչո՞ւ էդպես ինձ մոռացար...

Ինչո՞ւ էդպես ինձ մոռացար, Ասավ աղջիկն ինձ մի օր։ Ինչո՞ւ էդպես մեզ մոռացար, Գանգատվեցին սար ու ձոր։ Ո՜հ, մի՛ հարցնեք, հին ընկերնե՛ր,Ինչու էլ չ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Քամին

Ո՜ւ-ո՜ւ-ո՜ւ...Քամին է, քամին,Տես անզգամին.Բերան չունի՝ փըչում է, Թևեր չունի՝ թռչում է,Ձեռքեր չունի՝ քաշում է,Իմ փոքրիկին քըշում է։Կորի՛, դու քամ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Կտակ

Դե գրի, տեր հայր։ «Յանուն հօր և որդոյ...»(Այսպես անիրավ բա՞ն եք տեսել, տո.Կյանքս մաշելով փող դիզեմ այսքան,Հիմի իմ ձեռքով տամ սըրան-նըրա…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Խորհրդածություն

Ո՞րն է դրախտը, վայրն երանավետ,Ուր պիտի ապրեմ գերեզմանից ետ.Մի՞թե մարդկային տառապած կյանքըՉըստեղծեց այն սուտ մխիթարանքը. Եվ մի՞թե նորա մահից սարսա…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Մարոն

I Մեր գյուղն էն է, որ հըպարտ,Լեռների մեջ միգապատ,Խոր ձորերի քարափին՝Ձեռը տըված ճակատին՝Միտք է անում տըխրադեմ․Ի՞նչ է ուզում՝ չըգիտեմ․․․ Պաս չենք…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Տերևաթափ

Ա՜յ փոքրիկներ, ա՜յ սիրուններ,―Ասավ քամին տերևներին,―Աշուն եկավ, մոտ է ձմեռ,Ի՞նչ եք դողում ծառի ծերին։ Ոսկի, դեղին, վառ ծիրանիԳույներ հագեք խայտաբղ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Գիշեր

Եկավ գիշերն՝ սփոփանքըԱնմխիթար սըրտերի,Եվ սարերի կերպարանքըՓոխվեց անեզր ստվերի։ Հաղթահարված խորին քնից՝Պապանձվեցին ամեն տեղ,Մութն ու խավար հորիզոնի…