Հովհ. Թումանյանը և դուստրը՝ Նվարդը, գթության քույրերի և որբերի հետ, Էջմիածին, 1915
Հովհ. Թումանյանը և դուստրը՝ Նվարդը, գթության քույրերի և որբերի հետ, Էջմիածին, 1915
Hovhannes Tumanyan
Hovhannes Tumanyan

Related works

Hovhannes Tumanyan
Poem

Գրիչ

Ի՞նչ կըլինի, ասա՛, գրիչ,Ինձ էլ սիրես գոնե մի քիչ։Ինչո՞ւ իմ մեծ քրոջ ձեռքինԳրում ես միշտ վարժ ու կարգին. Իսկ իմ ձեռքին խազմըզում եսՍև ագռավի ճանկեր…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Երկու սև ամպ

Վաղուց թողած բարձր ու կանաչԳահը իրենց հանգըստության,Երկու սև ամպ, հողմի առաջԳընում էին հալածական։ Հողմը սակայն չար հոսանքովԲաժնել, ջոկել չէր կարեն…
Hovhannes Tumanyan
Letter

նամակ Փիլիպոս Վարդազարյանին

Դսեղ Թիֆլիճ 1895 թ. սեպտեմբերի 27 Սիրելի Ֆիլիպ!Ես երբ որ եկա, մտադիր էի քեզ մի շարք նամակներ գրել, որոնք պետք է լինեին իմ նոր տպավորությունները և ա…
Hovhannes Tumanyan
Ballad

Մի կաթիլ մեղրը

Մի գյուղացի իրենց գյուղումԽանութ սարքել, բան էր ծախում։Օրվան մի օր մոտիկ գյուղից,Մահակն ուսին, շունն ետևից Ներս է մտնում մի զըռ չոբան. Բարի օր քե…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Շունը

Հաֆ-հա՛ֆ, հաֆ-հա՛ֆ,Ահա այսպեսՀաչում եմ ես,Հաֆ-հա՛ֆ, հաֆ-հա՛ֆ. Ու տունն այսպեսՊահում եմ ես։Թե գա մեզ մոտՄի հին ծանոթ,Մոտն եմ վազում, Պոչըս շարժում…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ներիր, ո՛վ կույս, որ հուզեցի...

Ների՛ր, ո՛վ կույս, որ հուզեցիԽաղաղ կուրծքդ կուսական,Մեղսոտ սրտով ես չուզեցիԿործանել քո ապագան։ Այն մի անմեղ խաղ էր, հոգի՛ս,Պատանեկան հասակի,Որ անց…
Hovhannes Tumanyan
Ballad

Չարի վերջը

Լինում է մի սար,Էն սարում մի ծառ,Էն ծառում փըչակ,Փըչակում մի բուն, Բընում երեք ձագ,Ու վըրեն Կըկուն։ Կո՛ւկու, կո՛ւկու, իմ կուկուներ,Ե՞րբ պիտի դուք…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Սըրտիս թագուհի...

Սըրտիս թագուհի,Կարոտել եմ քեզ.Ա՜խ, ի՜նչ կըլինիՀանկարծ հայտնըվես Եվ, թեկուզ իսկույնԴարձյալ չըքանաս,Ինչպես գիշերվանԿարճատև երազ։Միայն թե տեսնեմ Պատ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Հոգեհանգիստ

Ու վեր կացա ես, որ մեր հայրենի օրենքովը հին՝Վերջին հանգիստը կարդամ իմ ազգի անբախտ զոհերին,Որ շեն ու քաղաք, որ սար ու հովիտ, ծովից մինչև ծովՄարած են…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Հազարան Բըլբուլ

<1> Երբ դեռ շունչը արարչական ծավալվում էր օդի մեջ,,Եվ տիրում էր ամենուրեք սերն ու հանգիստն անվրդով․Եվ գառն ու գել դեռ միամիտ խաղ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Օր. Օ. Գ.-ի ալբոմում

Ի՞նչ ես ուզում, որ թողնեիՔո ալբոմում հիշատակ,Սիրո հրդե՞հ փոթորկալի,Ուրախությո՞ւն, թե՞ տանջանք... Դու խնդրում ես, բայց որի՞ց,Սիրտս լիքն է բոլորից։ …
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ծաղիկները

― Ո՞ւր գնացին ծաղիկները...― Սո՜ւս. քնած են հողի տակ,Տաք ծածկված ողջ ձմեռըՁյուն-ծածկոցով սպիտակ։ Կգա գարնան արևն էլ ետԻր շողերով կենդանի,Ձմռան սաստ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ա՜խ, ես երանի...

Ա՜խ, ես երանիԿայծա՜կ լինէի,Որոտ-ճայթյունովՄըռայլ ամպերից Ժայթքեի ըմբոստ,Զարկեի ուժգին,Պատռեի խավարԿամարը երկնի,Ցույց տայի մարդուն Գաղտնիքը վերին,…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Դերասան Ադամյանի մահը

«Մեռնել-քնել» ՀամլետՈգևորողն ընկավ արդեն,Եվ լռեցին նորա հետՍիրո տանջանք, զայրույթ ու քեն Լիր, Օթելլո և Հ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Շուռ է գալիս ծանըր քարը...

Շուռ է գալիս ծանր քարըՄեր մոր կրծքից տենչավառ,Վեր է կենում մեր աշխարհըԱվերներից անհամար... Հե՜յ, ջա՛ն տղերք, ուս տվեք, ո՜ւս,Միահամուռ, միաբան,Հե…