Ավետիք Իսահակյանը թոռան` Ավիկ Իսահակյանի հետ Երևանի տան այգում
Ավետիք Իսահակյանը թոռան` Ավիկ Իսահակյանի հետ Երևանի տան այգում
Avetik Isahakyan
Avetik Isahakyan

Related works

Avetik Isahakyan
Poem

Ա˜խ, ուռենի, վշտիս ընկե՛ր,

Ա˜խ, ուռենի, վշտիս ընկե՛ր,Գթոտ երկրի հառաչանք.Սփռիր վերաս դողդոջ ստվերԱնհույս սրտիս սփոփանք: Անամպ երկի՛նք, սիրուն գիշե˜ր,Լուսնի շողե&ti…
Avetik Isahakyan
Poem

Էս ճամփեն ոլոր-մոլոր

Էս ճամփեն ոլոր-մոլոր,Սև ծովի բոլոր կերթա.-Շուշան յարս ինձի թողել`Էն տղի հետ ո՞ւր կերթա: Ա˜խ, ճամփեն – մահի բերան,Օձի պես գալար կերթա.Չոլ…
Avetik Isahakyan
Poem

Մարդու տենչանքն է` հավիտյան ապրել

Մարդու տենչանքն է` հավիտյան ապրելԵվ լինել աստված տիեզերաշեն,Ամենակարող, ամենահզորԵվ ամենագետ: 1957, հունիսԵրևան
Avetik Isahakyan
Poem

Ես ձեզ ասում եմ`  կըգա Ոգու սով

Ես ձեզ ասում եմ` կըգա Ոգու սով,Եվ դուք կըքաղցեք ճոխ սեղանի մոտ,Կընկնեք մուրալու հափրած որկորով`Հըրեղեն խոսքի, վեհ խոսքի կարոտ: Լրբենի ծաղրով արհամա…
Avetik Isahakyan
Poem

Երբ որ մահս գա

Երբ որ մահս գաԿուզեի լիներՆորեկ գարունքվաՇողշողուն մի պահ,- Առաջին բացվողՎարդին ժպտայի,Սուզվեի ապաՄութ անհունի մեջ: 1942
Avetik Isahakyan
Poem

Օրերն հալվում են օրերի նման

Օրերն հալվում են օրերի նման,Եվ ամեն վայրկյան մեռնում է ներկան.Ապրած օրերըս – սուզվող քարավանԱնհունության մեջ հավիտենական: Ոսկի մանկության ոսկի…
Avetik Isahakyan
Poem

Եղբայրության կամ թե սիրո

Եղբայրության կամ թե սիրոԽոսքը ես ձեզ չեմ ավետում, -Պատգամները չարի, բարվոՁեր ոտների տակն եմ նետում: Կյանքն է պայքա՛ր` գոռ ու դաժա՛ն,Ճզմի՛ր մարդուն և…
Avetik Isahakyan
Poem

Հայաստանին

Դու, երկնամերձ իմ հայրենիք, դո՛ւ, հինավուրց ի՛մ Հայաստան,Անմահ բանի սպասարկու, խորհուրդ խորին, ի՛մ Հայաստան,Դո՛ւ, ալևոր տեսիլների ստեղծագործ ի՛մ Հայ…
Avetik Isahakyan
Poem

Գիշերն եկավ, աստղերն ելան

Գիշերն եկավ, աստղերն ելան,Լուսնյակն անուշ ցոլցըլաց,Ծաղկունքն ամեն նո՛ր քուն մտանԱմպի ցողով, լուսնի շողովՀարհանդ – մարմանդ քուն մտան: Դուք է՛լ …
Avetik Isahakyan
Poem

Դու չես հասկանա

Չեմ տեսնում շքեղ զարդերը գարնան,Վշտից խավարեց գոհարն աչքերիս.Ծանրացավ աշխարն ուսերիս վրա,Զուր ես հարցընում պատճառը վշտիս: Ես` զավակ ճնշված ուդժբախտ …
Avetik Isahakyan
Poem

Առաջին արցունքները

Գարնան արևը անհուն համբույրովԴուրս կոչեց կյանքի ծլին ու ծաղկին,Եվ մանուշակը կապույտ աչերովԱնմեղ, միամիտ ժպտաց ամենքին: Եկավ զեփյուռը շշնջաց նրաԿույս…
Avetik Isahakyan
Poem

Անի

Այստեղ երկնել են նախնիները իմ,Դարձել է այստեղ նյութը գաղափար,Հագել է այստեղ երազը մարմին,Չքնաղ երազը, որ չունի կոպար: Անի՛, դու չես լոկ հողեղեն մի գ…
Avetik Isahakyan
Poem

Ասպետի սերը

Հին ժամանակ իր ամրոցում ոսկեղենԿըբնակվեր հուր ու հրաշք մի աղջիկ.Ու կսպասեր, որ հեոավոր տեղերենԻր երազի ասպետը գար գեղեցիկ:Եվ ձին հեծած, բանակներով հա…
Avetik Isahakyan
Poem

Հայոց գեղջուկի ծավալուն արտե՛ր

Հայոց գեղջուկի ծավալուն արտե՛ր,Ավետարանի էջերի նմանԽնկաբո՛ւյր, օծո՛ւն, հավե՛րժ սրբազան,Թշնամու սրով հասկաբեկ արտե՛ր: Խոպան մնացիք` անտեր ամայի,Ակոսն…
Avetik Isahakyan
Poem

Բարև կուտամ, չես առնի

Բարև կուտամ, չես առնի,Ոտքիդ կոխած հողն եմ, յար.Սիրտըս անխիղճ մի՛ ճմլի,Չե ո՞ր միջին դուն ես, յար: Քանց սարյակի թևը սևԻմ աչքերը շա՛տ են սև,Աչքն էլ սրտ…