Ավետիք Իսահակյան, Հովհաննես Բաղրամյան, Արամ Խաչատրյան, Հայկանուշ Դանիելյան, Երևան, 1946
Ավետիք Իսահակյան, Հովհաննես Բաղրամյան, Արամ Խաչատրյան, Հայկանուշ Դանիելյան, Երևան, 1946
Avetik Isahakyan
Avetik Isahakyan
Aram Khachatryan
Aram Khachatryan

Related works

Avetik Isahakyan
Poem

Ուրիշների ջրերն ընկած` գնացի

Ուրիշների ջրերն ընկած` գնացի,Հրամաններ կատարելով գնացի,Շատ ջանացի, որ սրտիս հետ ընթանամ,Աշխարհի հետ թավալգլոր գնացի … 1940Երևան
Avetik Isahakyan
Poem

Լըսում եմ ղողանջն տիեզերական

Լըսում եմ ղողանջն տիեզերական,Ոգիս բացվում է անծիր թևերով.Անծիր թևերս գըրկում են համայնԱշխարհե – աշխարհ և ծովերե – ծով: - Բացե՛ք դարպասնե…
Avetik Isahakyan
Poem

Կտակ

Սիրուն մանկի’կ, ես գնում եմ, դու գալիս ես այս աշխարհ.Ճշմարիտն ես փորձով գիտեմ ու խոսքերս մի’ մոռնար: Կյանքն է ամպի փաղչող ստվեր, վայրկյա…
Avetik Isahakyan
Poem

Հայրենի հողը

Եղել է հնում, պերճ արևելքումՄի քաջ զորավար՝ հայրենապաշտպան,Աոանց ընկճելու երկրի թշնամուն՝Նըրա սուրը երբեք չի մտել պատյան։Նըրա արձակած տեգը խոլականԹշն…
Avetik Isahakyan
Poem

Մասսա Մանուկ

Ձյունն իջներ, դիզվեր`Ձորերը լցեր,Սարերը ծածկեր:Դաշտ ու դուրանՇողքերու տակ արեգականԴարձեր են ծով՝Ալիքներու փրթուր-փրփուր,Լույս-բաշերով: Մի բարակ քամի…
Avetik Isahakyan
Parable

Մի մկան պատմություն

Իր թաքստից` մթին ու խոր,Մկան մեկը ելավ մի օր,Գանգատ գնաց բնության մոտ. Քո դեմ, ասաց, գանգատ ունիմ,Ով բնություն.Այս ի՞նչ բախտ ես վիճակել ինձ.Առջևս` մ…
Avetik Isahakyan
Poem

Ամպի փեշով մեկ հավք անցավ

Ամպի փեշով մեկ հավք անցավ,Անուշ կանչեց իմ յարին.-Անուշ ձենով սիրտըս լըցվավ.Յարըս անցավ, կուժն ուսին: Էս աղբուրը գըլգըլալովՔարփեն ծո՛ւփ - ծո՛ւփ կըփըռ…
Avetik Isahakyan
Poem

Գարունն եկավ կարմիր – կանանչ

Գարունն եկավ կարմիր – կանանչ,Արշալույսով, ծիածանով.Գարունն` հագած շողք ու ճաճանչ`Գոգն ու ծոցը ծաղիկներով: Ականջներին թռչուններիՀազար բույրով ս…
Avetik Isahakyan
Poem

Արազին

Մեր սարերեն, խո՛ր ձորերենՊըղտո˜ր – պըղտո˜ր կուգաս, Արա'զ,Մեր սրտերեն, խո՛ր աչքերենԱրուն քամեր, կերթա՛ս, Արա՛զ…Մեր սարերեն, մ…
Avetik Isahakyan
Poem

Օրերն հալվում են օրերի նման

Օրերն հալվում են օրերի նման,Եվ ամեն վայրկյան մեռնում է ներկան.Ապրած օրերըս – սուզվող քարավանԱնհունության մեջ հավիտենական: Ոսկի մանկության ոսկի…
Avetik Isahakyan
Poem

Բարև կուտամ, չես առնի

Բարև կուտամ, չես առնի,Ոտքիդ կոխած հողն եմ, յար.Սիրտըս անխիղճ մի՛ ճմլի,Չե ո՞ր միջին դուն ես, յար: Քանց սարյակի թևը սևԻմ աչքերը շա՛տ են սև,Աչքն էլ սրտ…
Avetik Isahakyan
Poem

Անդարձ գնացած

Ամպերն են իջնում բարձր քերծերից,Թռչնակըս ինչո՞ւ այսքան ուշացավ,Դողում է սիրտս մռայլ կասկածից,Ու մութը քանի գնաց , թանձրացավ:Եվ ճեղքելով ամպ ու մշուշ`…
Avetik Isahakyan
Poem

Ես ձեզ ասում եմ`  կըգա Ոգու սով

Ես ձեզ ասում եմ` կըգա Ոգու սով,Եվ դուք կըքաղցեք ճոխ սեղանի մոտ,Կընկնեք մուրալու հափրած որկորով`Հըրեղեն խոսքի, վեհ խոսքի կարոտ: Լրբենի ծաղրով արհամա…
Avetik Isahakyan
Poem

Ապրած իմ կյանքից

Ապրած իմ կյանքիցՄի սուրբ երազիԲուրմունքը մնացՍրտումս անմոռաց –Այն որ` ջերմ լացիԱռանց տանջանքի,Խորունկ սիրեցիԱռանց տենչանքի… 1907
Avetik Isahakyan
Poem

Գետակի վրա

Գետակի վրաԹեքվել ուռին.Ու նայում է լուռՎազող ջրերին: - …Երազ – աշխարհումԱմեն բան հավետԳալիս է, գնումՈւ ցնդում անհետ: Եվ գլուխը կախ`Նա …