Հովհաննես Թումանյանը
Հովհաննես Թումանյանը
Оганес Туманян
Оганес Туманян

Сопутствующие работы

Оганес Туманян
Стихотворение

Է՜հ, ո՞վ գիտի, մենք ապիկար...

Է՜հ, ո՞վ գիտի, մենք ապիկար՝Ժամանակի խաղալիք,Ու անհայտ են միշտ մեզ համարՕրն ու սերը մեր գալիք։ Մեկ էլ տեսար, քո սիրելինԸնկավ օտար ու հեռու,Պատահեցի…
Оганес Туманян
Стихотворение

Գարնան առավոտ

Բարի լուսի զանգեր զարկինԶընգզընգալեն անո՜ւշ, անո՜ւշ.Լուսը բացվեց մեր աշխարհքինՃըղճըղալեն անո՜ւշ, անո՜ւշ։ Հովտում առուն խոխոջում էԳըլգըլալեն անո՜ւշ…
Оганес Туманян
Баллада

Չարի վերջը

Լինում է մի սար,Էն սարում մի ծառ,Էն ծառում փըչակ,Փըչակում մի բուն, Բընում երեք ձագ,Ու վըրեն Կըկուն։ Կո՛ւկու, կո՛ւկու, իմ կուկուներ,Ե՞րբ պիտի դուք…
Оганес Туманян
Стихотворение

Թռչունի մտածմունքը

Ես ապրում էի մի փոքրիկ տան մեջ Առատ ու անփույթ,Աշխարհքն ինձ համար կըլոր էր անվերջ, Կեղևը կապույտ։ Նըրանից հետո աչքըս բաց…
Оганес Туманян
Сказка

Պոչատ աղվես

Լինում է, չի լինում՝ մի պառավ․ էս պառավն իր էծը կթում է, կաթը վեր դնում, գնում է ցախ ու փետ բերի, որ կրակ անի, կաթն եփի։ Մի աղվես գալիս է, գլուխը կո…
Оганес Туманян
Стихотворение

Սիրելի Ջիվան, ընկերդ իմ հոգու...

Սիրելի Ջիվան, ընկերդ իմ հոգու,Մարդկային սիրտը հասկանում ես դու,Եվ քո ձայները երգիդ հարազատ,Լի են հուզմունքով անկեղծ և ազատ. Երբ հայրենիքն է քո երգ…
Оганес Туманян
Стихотворение

Խրճիթում

Մանուկները գոռում, գոչում,Լալիս էին աղեկեզ. Նա՛նի, նա՛նի, հաց ենք ուզում,Վե՛ր կաց, նա՛նի, հաց տուր մեզ։ Հիվանդ նանը տեղի տակինԾանր տընքաց տըխրալի…
Оганес Туманян
Poem

Մերժած օրենք

I Բարձրադիր լանջում բարձր սարերիԱղոթք է անում լուռ կանգնած մենակՀին հիշատակը հին–հին դարերի―Քրիստոնեից միանձանց մի վանք։Նրա սըրածայր գմբեթը քա…
Оганес Туманян
Стихотворение

Քառյակներ

Վերջացա՜վ…Կյանքս մաշվեց, վերջացա՜վ.Ինչ հույս արի` փուչ ելավ,Ինչ խնդություն` վերջը ցա՜վ։1890 Ա՛նց կացա՜ն…Օրերս թ…
Оганес Туманян
Рассказ

Ծղրիդը

Ճըռռ՜՜․․․ ճըռռ՜՜․․․ ճը՛ռճը՛ռ, ճըռռ՜՜․․․ Լսե՞լ եք էն թախծալի ճռռոցը, որ ծաղկի բուրմունքի ու կանաչի թարմության հետ խառնված հոսում է գարնան դաշտերի երե…
Оганес Туманян
Рассказ

Երկու հայր

1896-ի կոտորածի ձմեռն էր։ Մի խումբ փախստականներ Սասունի կողմերից հասան Էջմիածին։ Նրանց մեջն էր և Ա. գյուղի ծերունի տեր Սարգիսը։ Հայրիկի աջը կուզեմ…
Оганес Туманян
Poem

Մարոն

I Մեր գյուղն էն է, որ հըպարտ,Լեռների մեջ միգապատ,Խոր ձորերի քարափին՝Ձեռը տըված ճակատին՝Միտք է անում տըխրադեմ․Ի՞նչ է ուզում՝ չըգիտեմ․․․ Պաս չենք…
Оганес Туманян
Стихотворение

Տարոնի գարունը

Գարունն եկավ և թևերըՀովիտներում տարածեց,Հայաստանի խիստ ձմեռըԼերանց ծայրերն հալածեց։ Ժպտաց երկնից Արեգն աչեղ,Եվ ձյուները հալվեցան,Հով սարերի վերա տ…
Оганес Туманян
Рассказ

Աղքատի պատիվը

I Ղ… գյուղաքաղաքում առանձնացած ապրում էր Սիմոն անունով մի բարի մարդ։ Նա չէր խառնվում գյուղական գործերին. երևի գիտեր, որ իրան խոսքը չի ընդունվ…
Оганес Туманян
Стихотворение

Ուրու

Դո՞ւ ես, իմ սիրո՛ւն,Այն չըքնաղ ուրուն,Որ զըրկում է ինձԳիշերը քընից։ Դո՞ւ ես գըրկաբացՀայտնըվում հանկարծ,Ուզում ես գըրկել,Ու հանկարծ, մեկ էլԽավարի մ…