Մի մրահոն աղջիկ տեսաՌիալտոյի կամուրջին,Հորդ մազերը – գետ գիշերվա,Եվ հակինթներ` ականջին: Աչքերը սև - արևներ սև,Արևների պես անշեջ,Գալարում էր մե…

Վտարված եմ եսՀայրենի երկրից.Մի անհայտ ուղիԼուռ տանում է ինձ: Ու՞ր եմ գնում ես,Ու՞ր պիտի հանգչիմ,Ու՞ր պիտի լինիԿայանըս վերջին: Ձյունն եկավ, ծածկեցՈւ…

Կըտեսնեմ ահա, - լուռ երեկոյինԲարակ ծուխ կելնի իմ հոր օջախեն.Եվ ուռիներս մարմանդ կօրորվին,Ծղրիդը կերգե անտես խորշերեն… Մեղմ ճրագի տակ նստել է …

Էս ճամփեն ոլոր-մոլոր,Սև ծովի բոլոր կերթա.-Շուշան յարս ինձի թողել`Էն տղի հետ ո՞ւր կերթա: Ա˜խ, ճամփեն – մահի բերան,Օձի պես գալար կերթա.Չոլ…

Ներկա եղա սիրեկանիս պսակին`Ուրախ դեմքով, կրծքիս ծաղիկ արնավառ,Որ ինձ տեսներ, իրեն ուտեր զայրագին,Թե դրուժն իր` արժեք չունի ինձ համար,Աչքիս նայեր, կար…

Դառն ու տրտումՕր ու գիշեր,Իմ հեգ սրտումԱնհույս վշտեր: Հայրենի տուն`Ավար, ավեր,Արնո՛ւն, արյո՛ն.Անհուն ցավեր: Սուրբ մանկիկնե˜ր,Մեր մայր ու քույ…

Կյանքիդ ուղին լինի պայծառ,Ամեն քայլդ` ազնիվ, արդար:Լինես խոհուն, լինես գիտուն,Եվ ունենաս սիրտ զգայուն:Լինես բարի և անբասիր,Ընկերներիդ սրտով սիրես,Երբ…

Ձյունն իջներ, դիզվեր`Ձորերը լցեր,Սարերը ծածկեր:Դաշտ ու դուրանՇողքերու տակ արեգականԴարձեր են ծով՝Ալիքներու փրթուր-փրփուր,Լույս-բաշերով: Մի բարակ քամի…

Դուման դառավ ծովը բոլոր,Երկնուց բռնած մուժն առավ.- Ի՞նչ ման կուգամ միտքս մոլոր,Սիրտս խոլոր, խոժոռ ցավ: Ծո՛վ, քեզի տամ հիվանդ սիրտս,Կուզես լավցու, թե…

Կյանքըս դալար ու լալազար, ոսկի օրերս ո՞ւր գընացին.Իմ գարունքվա, զառ գարունքվա վառ ծաղիկներս ո՞ւ գընացին.Սրտիս լարերն մեկ – մե…

Ցորենի ծըփուն արտերի եզրինԿանգնել խորհում եմ սրտիս մեջ լռին. – Մի՞թե դու չէիր, հայրենի՛ք իմ հեգ,Որ տայգաներից, մթին յուրդերից,Հորդացող –…

Ես միայն երեկ երեկոյան դարձա Երևանից, էջմիածնից և ստացա քո նամակը, ցավում եմ խորապես, որ վշտացրել եմ քեզ, բայց և ուրախ եմ, որ դրանով շատ բան կպարզվի …

Ա˜խ, իմ սիրուս վառ գարունը թոշնեցավ,Զառ վարդերս կոկոններում մընացին.Դալար սրտիս սուրբ արցունքը քարացավՈւ ծանրացավ սրտիս վրա դառնագին: Մեռի՛ր,…

Ցերեկվա ոսկի լույսերը մեռան,Ծածկել է թևը մթին լռությանԱնտառ, լեռ ու ձոր:Քնել են անդորր`Ուղիներ փոշոտ, կամուրջ սալհատակ`Անդուլ ծեծկըված կուռ ոտների տա…

Ես ապրում եմ մեն – մենավորԱյս լռանիստ անտառում,Իմ հյուղակն է թավուտի մեջ,Ուր երգում է ջինջ առուն: Ես խորհում եմ ներանձնացածԼռության մեջ գերանդ…