ԹումանՅանը Վերնատան առանձնասենյակում, (1901) – Թումանյանի բացիկը Լևոն Շանթին
ԹումանՅանը Վերնատան առանձնասենյակում, (1901) – Թումանյանի բացիկը Լևոն Շանթին
Hovhannes Tumanyan
Hovhannes Tumanyan

Related works

Hovhannes Tumanyan
Poem

Աշնան վերջը

Սարի լանջին,Մեգի միջումԽոխոջում էՈւ տըրտընջում Ջուրը բարակ,Ջուրը տըխուր. Վաշ-վի՜շ, վաշ-վի՜շ,Ո՞ւր կորան, ո՞ւր,Տերև ու խոտ, Վարդը շաղոտ,Սարվորն ու…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Պանդուխտն երգեց օտար երկրում...

Պանդուխտն երգեց օտար երկրումԵվ սրտաբեկ հոգոց քաշեց,Երբ որ տխուր յուր երգերումԱնցած ուրախ օրերն հիշեց։ Մարմնով տկար, հոգով տխուրՇուրջը նայեց մեկը չ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Լսում ես դու էլ, թե ինչ են խոսում...

Լսո՞ւմ ես դու էլ, թե ինչ են խոսումՄեր մասին ամբողջ ամարանոցում.Աչքերի տակից, տեսնո՞ւմ ես, ինչպեսԾածուկ նայելով հետևում են մեզ, Մեր ամեն խոսքին ակա…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Առավոտ

Հավը խոսեց երեք բերան. Էյ քնածնե՜ր, ծուղրուղո՜ւ,Բացվեց կարմիր աղոթարան,Ժամանակ է զարթելու։ Խավարն անցավ գիշերային,Հեռու մեզնից ու փարատ,Աշխարհ լցվ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Մոռացված վարդեր

Ձեր վարդերը թողիք մեզ մոտ,Ափսոսում եմ ես սըրտանց,Եվ նրանց բույրն անուշահոտԱփսոսանքով է լըցված։ Ափսո՜ս, ափսո՜ս... ինչո՞ւ եք դուքՁեր վարդերը մոռանու…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Տիեզերքի ընթերցումը

Որ հայացք ես ինձ տըվել վերամբարձ՝Սուզվելու վերին սահմաններն արփի,Որ միտք ես տըվել երկնաճեմ ու բաց՝Չափելու ահեղ բացերն անչափի, Որ կապել ես մեզ, հոգ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Փիսոն

Փիսոն, փիսոն մլավան,Թավրիզ թողեց, փախավ Վան,Լեզուն թաթխան, երկար պոչ,Ինչ որ ուզեց, ասին՝ ո՛չ։ Փիսոն գնաց գողեգող,Փորը դատարկ, սիրտը դող,Դունչը մեկ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ն. Բարաթաշվիլու դամբանի վերա

Մխիթարությո՜ւն, սգավոր Վրաստան,Ինչո՞ւ է տխրել դեմքըդ այրական.Շարժված աճյունը հանգած պոետիՇարժե՞ց վերստին ցավը քո սրտի, Թե՞ նորա մըթին գերեզմանը խո…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Միամիտներին

Երանի է ձեզ, որ չեք հասկանում,Թե մարդիկ ինչու ինչեր են անում,Երանի ձեզ, որ մարդու չեք զրկումԵվ ոչ ձեզ հասած հարվածն եք զգում. Երանի ձեզ, որ ոչինչ …
Hovhannes Tumanyan
Poem

Օր. Մ.-ին

Նայում եմ քեզ... միտս է գալիս,Որ տեսել եմ ուրիշ մի տեղ՝Կապուտաչյա, թարմ ժպտալիսՈւ զարդարված այդպես շքեղ։ Հա՜... դու չէիր. այն քեզ նմանՄի ծաղիկ էր,…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Քառյակներ

Վերջացա՜վ…Կյանքս մաշվեց, վերջացա՜վ.Ինչ հույս արի` փուչ ելավ,Ինչ խնդություն` վերջը ցա՜վ։1890 Ա՛նց կացա՜ն…Օրերս թ…
Hovhannes Tumanyan
Fairy tale

Ճամփորդները

Աքլորը մի օր կտուրը բարձրացավ, որ աշխարհ տեսնի։ Վիզը ձգեց, երկարացրեց, բայց բան չտեսավ․ դիմացի սարը խանգարում էր։ ― Քուչի՛ ախպեր, կարելի է դու գիտեն…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ոչ յօրինակ այլոց...

Ազատ, համարձակ բարձրացի՛ր, արատ,Քո պատվանդանի վերա ոսկեղեն,Բարձրացի՛ր, իշխի՛ր... թող մարդիկ անպարտՀորդ արտասուքով ոտքդ ողողեն։ Դո՛ւրս արի, հանցա՛ն…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Երանություն էր խոստացել հույսս ինձ...

Երանություն էր խոստացել հույսս ինձ,Բայց ես չըգտա նրան կյանքի մեջ,Եվ քաջալերված պատիր խոստմունքից,Կյանքի դեմ իզուր վարեցի ես վեճ։ Կարծում էի, թե մա…
Hovhannes Tumanyan
Story

Աղքատի պատիվը

I Ղ… գյուղաքաղաքում առանձնացած ապրում էր Սիմոն անունով մի բարի մարդ։ Նա չէր խառնվում գյուղական գործերին. երևի գիտեր, որ իրան խոսքը չի ընդունվ…