Ստեփան Զորյանը
Ստեփան Զորյանը
Степан Зорян
Степан Зорян

Сопутствующие работы

Степан Зорян
Рассказ

Կասկած

Թվաբանության ուսուցիչ Արամ Սարոյանն այդ առավոտ զարթնեց սովորականից ուշ՝ հոգնություն ու դժգոհություն արտահայտող աչքերով։ Շտապ հագնվելով նա, առանց կնոջ…
Степан Зорян
Рассказ

Օրիորդ Մարիամը

Ընկերուհիները զրուցելով կեսգիշերին վերադառնամ էին տուն։ Նրանք հենց նոր դուրս եկան պարահանդեսից և այժմ, լուռ փողոցով անցնելով, խոսում էին այդ մասին։ …
Степан Зорян
Рассказ

Վերակացուն

...Ութ ամիս է ինչ թեմական դպրոցի վերակացու եմ։ Այս պաշտոնն ինձ համար գլուխ բերեց հոգաբարձու Ալայանի կինը, որ մի պատվական ու բարի տիկին է և, մի քիչ կ…
Степан Зорян
Рассказ

Հոգաբարձուն

I Ուսուցչի նամակը հոգաբարձուին Հարգելի պ. Աղաբեկյան, Խնդրում եմ բարեհաճեք ռոճիկի մասին կարգադրություն անել, որովհետև խիստ կարիքի մեջ ենք։ Խնդրում …
Степан Зорян
Рассказ

Շաքարաման

Թիֆլիսի Սալդաթսկի բազարով (ուր ծախում են թթու դրած վարունգ, կեղծած յուղ, գողացած շորեր և հին ոտնամաններ) անցնում էր մի երիտասարդ՝ մի փոքրիկ կապոց ձեռ…
Степан Зорян
Рассказ

Վճռական մարդը

Բավական է այլևս։ Գնամ պիտի և ասեմ. «Պարոն, տվեք իմ հասանելիքը»... Այո, այդպես էլ կանեմ. Թող նեղանա։ Սառը ջուր շատ կա... Անամոթ, ամեն օ…
Степан Зорян
Рассказ

Մանուկներ

Վաղուց Ոսկերչյան եղբայրների վաճառատան կողքին ընկած էր շաքարի մի տակառ։ Ընկած էր երկու տան արանքում, նեղ մի փակուղում, ուր ոչ ոք չէր մտնում։ Ընկած էր …
Степан Зорян
Рассказ

Հայր Սիմոնը

Ուշ, խավար երեկո է։ Դուրսը շրխկոցով անձրև է գալիս, այնքան վարար, որ գյուղացիներին թվում է, թե սկիզբն է մի նոր ջրհեղեղի։ Գյուղական քահանա տեր-Սիմոնի …
Степан Зорян
Рассказ

Սպիտակ տան բնակիչները

Կան մենավոր, մենակ սրտերանհայտ, անտես հեռուներում,խոր ու մթին անտառներում. Ո՞վ է նրանց ողջույն բերում... Մոլդովական երգից Այդ տունը վաղուց, շ…
Степан Зорян
Рассказ

Փորձանք

Գյուղաքաղաքի հիվանդանոցի նախասենյակը լիքն է ամեն հասակի և ամեն տեսակի այցելուներով կին, մարդ, աղջիկ, երեխա... Շատերը, տեղ չլինելու պատճառով, կանգնա…
Степан Зорян
Рассказ

Բարեկամներ

Ձյուն է գալիս... Սպիտակ փաթիլները, ինչպես խնձորենու ծաղկաթերթեր, դողալով ու երկյուղած իջնում են տանիքների վրա, մարդկանց գլխին, ուսերին, ձիերի մեջքին…
Степан Зорян
Рассказ

Ձմռան գիշեր

Լուռ, արծաթաշող գիշեր է. ձյուն է ու լուսին։ Փայլում է ձյունը տանիքների վրա, փայլում է ցանկապատերին և շողշողում ծառերի ճյուղերին։ Ամեն ինչ ողողված է …
Степан Зорян
Рассказ

Հանցանք ու պատիժ

Հույս ունեմ, որ այս վերնագիրը կարդացողները գրվածքս չեն ընդունի որպես իրավագիտական տրակտատ, և եթե այդպես ընդունեն՝ շատ կսխալվեն, որովհետև սա մի հասարա…
Степан Зорян
Рассказ

Մի գիշեր անտառում

Մեր կողմերում օգոստոսը մոռի ամենալավ ժամանակն է։ Ինչքա՜ն մոռ, հաղարջ կա մեր անտառներո՜ւմ... Ամեն մր| բացատ, մեծ թե փոքր, լիքն է մոռի թփերով։ Բայց ամ…
Степан Зорян
Рассказ

Ջերմաչափը

Ես մի քիչ ռոմանտիկ բնաւորութիւն ունեմ։ Երբ մեր տխուր, միակերպ կեանքը ձանձրացնում է ինձ, երբեմն նստում մտածում եմ անցեալի կամ հեռու ապագայի մասին, բայ…