Հովհ. Թումանյանը և դուստրը՝ Նվարդը, գթության քույրերի և որբերի հետ, Էջմիածին, 1915
Հովհ. Թումանյանը և դուստրը՝ Նվարդը, գթության քույրերի և որբերի հետ, Էջմիածին, 1915
Оганес Туманян
Оганес Туманян

Сопутствующие работы

Оганес Туманян
Рассказ

Ուրախ գիշեր

Ինչքա՜ն ծիծաղեցին էն գիշեր․․․ Ամենքը գաղթականներ էին։ Նոր էին Թիֆլիս հասել։ Զանոն էլ նրանց հետ էր։ Իր հոր փեշիցը բռնած նա անց էր կացել ձյունոտ սարեր…
Оганес Туманян
Рассказ

Ահմադը

Ա Ես իմ մանկության գարունները անց եմ կացրել մեր սարերում։ Շատ էի սիրում իմ տատոնց տունը ու միշտ այստեղ էի լինում։ Իմ քեռիներից ամենից փոքրը՝ Ահմադը…
Оганес Туманян
Стихотворение

Կգան, կանցնեն շատ-շատ ամիս ու տարի...

Կգան, կանցնեն շատ-շատ ամիս ու տարիՉի մամռոտիլ գերեզմանը այդ քարի,Եվ տանջալի նորա խաչը սրբազան,Նորա անուն՝ միշտ կմնան անսասան։ 1901
Оганес Туманян
Стихотворение

Վերջին խոսք

Հեռո՛ւ, ո՛վ սուրբ խաղաղություն,Մենք քեզ համար չունենք անկյունՄեր հալածված հայրենիքումԵվ մեր ցաված սրտի խորքում։ Գնա դեպի այն լեռները,Ուր որ հովիվն…
Оганес Туманян
Стихотворение

Քոշաքարում ես վազել եմ...

Քոշաքարում ես վազել եմԵղնիկի հետ երազ, Անուշ,Զըմրուխտ սարում երազել եմՉընաշխարհիկ երազ, Անուշ։ Զըմրուխտ սարը ամպ է պատել,Իմ արևի լույսը վատել,Աստծ…
Оганес Туманян
Стихотворение

Ներիր, ո՛վ կույս, որ հուզեցի...

Ների՛ր, ո՛վ կույս, որ հուզեցիԽաղաղ կուրծքդ կուսական,Մեղսոտ սրտով ես չուզեցիԿործանել քո ապագան։ Այն մի անմեղ խաղ էր, հոգի՛ս,Պատանեկան հասակի,Որ անց…
Оганес Туманян
Стихотворение

Մոռացված վարդեր

Ձեր վարդերը թողիք մեզ մոտ,Ափսոսում եմ ես սըրտանց,Եվ նրանց բույրն անուշահոտԱփսոսանքով է լըցված։ Ափսո՜ս, ափսո՜ս... ինչո՞ւ եք դուքՁեր վարդերը մոռանու…
Оганес Туманян
Стихотворение

Ո՛հ, մեղմացնել չես կարող դուն...

Ո՛հ, մեղմացնել չես կարող դունՍաստկությունը տանջանքիս,Եվ հաշված են թույնով լեցունՍակավ ժամերը կյանքիս. Բայց տեսնում ես, ես հանգիստ եմ,Մի՛ լար և դու…
Оганес Туманян
Стихотворение

Երազ

Գիշերն երազում հալածում էին.Փախչում էի չար թշնամիներից.Նրանք խառնաձայն հետևում էին...Դողում էին սիրտս ու ծնկներս ահից։ Իմ առջև տեսա ընդարձակ դղյակ…
Оганес Туманян
Стихотворение

Երբ տեսնում եմ, մարդ տակավին...

Երբ տեսնում եմ, մարդ տակավինՊահանջածը դեռ չի ստանում,Եվ հուսահատ գերեզմանին,Մոլությանն է ապաստանում. Երբ աչք եմ ածում շուրջս ու հեռուԵվ չեմ գտնում…
Оганес Туманян
Рассказ

Խրիմյան Հայրիկի օրերից մինը

Խրիմյան Հայրիկը Թիֆլիս գտնված ժամանակ մի օր կանչել էր սովորականի նման զրույց անելու, թե իր գրած ոտանավորները կարդալու։ Պետք է ասեմ, որ շատ էր սիրում …
Оганес Туманян
Стихотворение

Կույրերի կարծիքը

(Արևելքի առակներից) Օրը ցերեկովԵրեք-չորս հոգովԿույրերը եկանՓըղին դեմ ընկան։ Մինը, որ մարմնին դիպավ հաստ, ահեղ, Հե՛յ, զգո՛ւյշ, կանչեց, մի …
Оганес Туманян
Стихотворение

Խեղճ Ադամյան

Ճանաչում էի ես նրան, ընկեր. Չափազանց ճարտար, հանճարեղ մարդ էր,Այս շրթունքները պատմում էին ինձԼիր թագավորի, Համլետի սրտից, Այս աչքերն ուժեղ հրով ցո…
Оганес Туманян
Стихотворение

Էս էն է

1. Էս էն տունն է, որ շինել է վարպետ Օհանը։ 2. Էս էն ցորենն է, որ պահած է էն տանը,որ շինել է վարպետ Օհանը։ 3. Էս էն մուկն է, որ կերել է էն ցորենը…
Оганес Туманян
Письмо

նամակ Շուշանիկ Մաճկալյանին

Դսեղ―ԹիֆլիսՀարգելի մայր, Ձեր կրքոտ բնավորությունը հասնում է վերջին ծայրահեղության։ Դեռ այդտեղ եղած ժամանակս շատ անգամ եմ լսած Ձեզնից անհիմն կասկածնե…