Քո աչքերի մեջ –Առնետներ սև,Առնետներ։Քո աչքերի մեջ –Կեռ ոտներ են սև,Կեռ ոտներ;Քո աչքերի մեջ –ԹախծոտԱռնետներ են թախծոտ,Առավոտին մոտ, …

Շիրիմների վրա քամին սուգ է սուլումԵվ փռվում է գետնին ծառը ծաղկածՏարին ամեն մեկից ինչ-որ բան է խլումՄեկ ծնունդ է բերում, մեկ` հոգեհաց. Շիրիմներից …

Քո ոտնահետքերից թափվում են իմ հիշողության մեռյալ հույզերի տխուր առագաստները:Քո մազերի մեջ բույն են դրել ծիծեռնակները, որ դեռ չենվերադարձել ո՛չ մեր ե…

Արևագալի շիկացած բիբն էԿտավի վրա հալվում ուղեղի:Շնչակտուր են կույր ագռավները,ԵՎ ծարավով են լեռները հղի: Հանքափորների մկանների մեջ Գժանոցային ծիծա…

Արթնանում է մենությունս, դառնում է ժամ:Լռության մեջ անքնության անհամ ժամեր:Կեղծ են դառնում անունները նվիրական,Տեսիլներն ու երազները դառնում են թեր: …

Իմ արժանապատվությունը թույլ չէրտալիս, որ այդքան կոլոտ-կարճահասակ լի-նեմ, և դրա համար ես մեկ մեկ արտասվումէի: Դրա համար երկինքը այնքան բարձրէր, այնքա՜…

Վերերկրային տրտմություն է թափվում կապույտ հողին,Հողը՝ կապույտ այս երկնքից մի քիչ էլ վեր -ՈՒ մենք պիտի ապրենք էնտեղ - արարողիՀամար տանենք հրաշք - վառվ…

Գարնան կապույտ-հրաշք թոքերի մեջ, աշնանԿապույտ հրաշք թոքերի մեջ, ամռան դեռ տաք ուփակ օրերի մեջ - ես փնտրում եմ քոաչքերը, քո աչքերը, որ նման են փոքրիկ …

Օրը նստել է գորշ ամպի վրա; Օրվա մեջտիկնիկներ են քայլում: Օրվա մեջ օրեր ենքայլում: Օրերի մեջ օրեր են քայլում: Տարիներիմեջ օրեր են քայլում, ժամեր են քա…

Երևանյան քամի, գարնանային քամի, - Օ՜, մանկության ծառեր, - օ՜. իմ նման տխուր, -Մենք մեր սերը մանուկ ցայգալույսի ժամինՑրում էինք բուռ - բուռ: Մենք՝…

Սրանք բոլորը դատարկ թղթեր են:Ուզո՞ւմ ես, պատմեմ քեզ իմ մասին: Այսպես ուրեմն.Առավոտ է … Մեռելներն արթնացել են, իսկ ապրողները քնած են դեռ:Երևան:…

Չգիտեմ ուր և կամ ինչպես պիտի գնամ, Արյունաքամ այս օրերս ես ուր պիտի տանեմ: Արհամարված տխրություն է քեզ մնալու, Ի՛մ սիրունիկ, աստվածամո՜ր իմ մանեկե…

Մահամերձ տարի, մենության գիշեր,Անորոշության պաղ դիմանկար:Մենք զույգս՝ ձուլված - անարյուն ստվեր.ԴՈՒ ԻՄ ո՛չ պատկեր,ո՛չ սրբի նկար: Մահամերձ տարի, կախ…

Այս գիշերը մաղձ է թքում նախորդի պեսԳիշերվա մեջ օրորվում են ստվերներըՆավորդի պես նավարկում է այս գիշերըԱյս գիշերը, թվում է թե այդ ե՛ս եմ, ե՛ս; ՈՒ վ…

Քամու տարած տերևները ոչ մեկինն են: Երբ աչքերս փակեմ՝ աշխարհը կվերջանա, աշխարհըկմոռանա ինքն իրեն, աշխարհը կհեռանա ինքն իրենից,թեկուզ կապույտ եկեղեցու…