Հովհաննես Թումանյանը ընկերների և ընտանիքի հետ
Հովհաննես Թումանյանը ընկերների և ընտանիքի հետ
Hovhannes Tumanyan
Hovhannes Tumanyan

Related works

Hovhannes Tumanyan
Poem

Է՜հ, ո՞վ գիտի, մենք ապիկար...

Է՜հ, ո՞վ գիտի, մենք ապիկար՝Ժամանակի խաղալիք,Ու անհայտ են միշտ մեզ համարՕրն ու սերը մեր գալիք։ Մեկ էլ տեսար, քո սիրելինԸնկավ օտար ու հեռու,Պատահեցի…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Երկու հոգի

Մարդիկ կյանքում իրար համարԱմեն մի տեղ ու ամեն օր՝Որը ուժեղ, որը տըկար՝Կամ պաշտպան են կամ պրոկուրոր։ Մինը գիտի լոկ չար վայրկյանԵվ չարագործ ու թըշնա…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Պատրանք

Վեր է կացել էն սարումՄեր Չալակը իր թևից.Գընում է մութ անտառում,Քաջ ախպերըս ետևից։ Զըրնգում են նըրանք խորԷն անտառում կուսական.Ես կանչում եմ նորից ն…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Իրիկուն

Արևը շատ էր հոգնել, ման էր եկել ամբողջ օրը. «Հերիք է, ասավ, Գնամ պառկեմ ու քնեմ»։Տերևը ուրախ սըվսըվում էր, որ…
Hovhannes Tumanyan
Ballad

Արծիվն ու կաղնին

Եղավ՝ մի անգամ անտառի միջինԱրծիվն ու Կաղնին էսպես վիճեցին,Թե ո՜րն իրենցից շատ տարի կապրի,Ո՜րն է դիմացկուն ու պինդ ավելի: Արծիվն ասավ՝ ես. Կաղնին է…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Երգչին

Ապա այն երգն ասա՛, երգիչ,Որ հեծեծանք է միալար,Այն սրտատանջ և մորմոքիչԵրգը երգիր ինձ համար։ Սիրտս լիքն է լուռ վշտերով,Շո՛ւտ, այն տխուր երգն հնչիր,Ե…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ա՜խ, ի՜նչ լավ են սարի վըրա...

Ա՜խ, ի՜նչ լավ են սարի վըրաԱնցնում օրերն, անո՜ւշ, անո՜ւշ,Անըրջային, թեթևասահԱմպ ու հովերն անո՜ւշ, անո՜ւշ։ Ահա բացվեց թարմ առավոտՎարդ է թափում սարին…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ն. Բարաթաշվիլու դամբանի վերա

Մխիթարությո՜ւն, սգավոր Վրաստան,Ինչո՞ւ է տխրել դեմքըդ այրական.Շարժված աճյունը հանգած պոետիՇարժե՞ց վերստին ցավը քո սրտի, Թե՞ նորա մըթին գերեզմանը խո…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Սըրտիս թագուհի...

Սըրտիս թագուհի,Կարոտել եմ քեզ.Ա՜խ, ի՜նչ կըլինիՀանկարծ հայտնըվես Եվ, թեկուզ իսկույնԴարձյալ չըքանաս,Ինչպես գիշերվանԿարճատև երազ։Միայն թե տեսնեմ Պատ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Երեք խելոք մի հին տաշտով

Երեք խելոք մի հին տաշտով,Ավելն առան մըտան մեծ ծով։Թե տաշտակը շատ դիմանար,Իմ հեքիաթն էլ կըլներ երկար։ 1908
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ուրագ ու սղոց

Մի՛ լինի ուրագի պես,Միշտ դեպի քեզ, միշտ դեպի քեզ,Այլ եղիր սղոցի պես,Մին դեպի քեզ, մին դեպի մեզ։ 1907
Hovhannes Tumanyan
Story

Նեսոյի քարաբաղնիսը

Կիրակոսը մրսել էր, անկողին էր ընկել, տանջվում էր տաքության մեջ։ Հարևանները հիվանդի շուրջը հավաքված օդեն լիքը զրույց էին անում ու չիբուխ քաշում։ ― Տղ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Տարոնի առավոտը

Կարմիր արևն առավոտյանՊայծառ ցոլաց դեպի Մուշ,Ծավալվեցավ ծովի նմանՄշու դաշտը քաղցրահուշ։ Նրա շուրջը խոշոր դեմքովԿանգնած, լեռներն ահագին,Քնաթաթախ, լո…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Շուռ է գալիս ծանըր քարը...

Շուռ է գալիս ծանր քարըՄեր մոր կրծքից տենչավառ,Վեր է կենում մեր աշխարհըԱվերներից անհամար... Հե՜յ, ջա՛ն տղերք, ուս տվեք, ո՜ւս,Միահամուռ, միաբան,Հե…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Չարամիտներին

Դո՛ւք, մեծ հայրերի ընկած զավակներ,Դո՛ւք, ո՜վ ստրուկներ մոլի կրքերի,Դուք, ո՜վ զեխության խղճալի հյուրեր,Որ շվայտ կյանքին դարձել եք գերի. Դո՛ւք, որ ը…