Ես նայում եմ. իմ առջևԱհա տիրոջ աշխարքը.Բերրի դաշտերը մինչևՀեռու լերանց այն շարքը։ Լայնարձակ, դալարագեղՏարածվում են և կորչումՄշուշի մեջ, իսկ այնտեղ…

(Հայ ժողովրդական ավանդություն) Սըհա՜կ… Սըհա՜կ… գիշերն ի բունԿանչում է Որբն աղեկըտուր,Աշխարհքն այնինչ մըտած խոր քուն,Ինքը մենակ ու շո…

Մի՛ որոնիր մի ժամանակԱրհամարհածդ՝ այս կըրծքի տակ,Հառաչանքով դուրս թռավ նա,Ու դատարկ է տեղը հիմա... Էլ մի՛ կանչիր, մի՛ լար իզուր.Քո արցունքից միայն…

Դու էլ արի,Նորեկ տարի,Գըլխիս վերիցԱնցի, գընա, Ինչպես մի օրԹեթևասահ,Որ արևիՎառ ժըպիտով,Հողմ ու շանթի Սառն աղմուկովԱնց է կենումԾաղկի վըրից.Իսկ նա հ…

Երանի է ձեզ, որ չեք հասկանում,Թե մարդիկ ինչու ինչեր են անում,Երանի ձեզ, որ մարդու չեք զրկումԵվ ոչ ձեզ հասած հարվածն եք զգում. Երանի ձեզ, որ ոչինչ …

Խղճալի՜ մարդ. տոգորվածԻրան անհայտ և կորածՕր ու կյանքի տենչանքով,Հազար ու մի տանջանքով, Հույսերով միշտ անկատար,Շտապում է անդադար...Յուր գոյության ը…

Օրերս անպըտուղ, տըխուր, ձանձրալի,Ու գընում եմ ես ունայն տըրտունջովԻմ սիրած մարդկանց, իմ լավ հույսերիԳերեզմանների շարքերի միջով։ Թաղել եմ նըրանց։ Տ…

Վաղուց թեև իմ հայացքը Անհայտին է ու հեռվումՈւ իմ սիրտը իմ մտքի հետ անհուններն է թափառում,Բայց կարոտով ամեն անգամ երբ դառնում եմ դեպի քեզ՝Մղկտում է …

Մանուկները գոռում, գոչում,Լալիս էին աղեկեզ. Նա՛նի, նա՛նի, հաց ենք ուզում,Վե՛ր կաց, նա՛նի, հաց տուր մեզ։ Հիվանդ նանը տեղի տակինԾանր տընքաց տըխրալի…

Այստեղ մի վսեմ խորհուրդ է ապրում՝Ծանր վեհությամբ իջած երկնքից,Այստեղ սրբազան մի շունչ է բուրում,Որ վեր է տանում մեզ այս աշխարհքից։ Մի շունչ, մի խո…

(Նվեր իմ բարեկամ Ղ. Աղայանցին) Այսքան երազ, որ մենք հայերսԸնդունակ ենք տեսնելու,Պարզ է, որ շատ սազում էր մեզԼավ երազգիրք կազմելու։ Եվ գրքե…

(Ժողովրդական ավանդության) Մի մարդ տեսավ գարնան մարգումՎեր ճախրելով,Ճըռվողելով,Ոնց էր արտուտն անուշ երգում։ «Սա որ, ասավ, էս վայրի տե…

Մեր ճամփեն խավար, մեր ճամփեն գիշեր,Ու մենք անհատնումէն անլույս մըթնումԵրկա՜ր դարերով գընում ենք դեպ վերՀայոց լեռներում,Դըժար լեռներում։Տանում ենք հ…

1. Էս էն տունն է, որ շինել է վարպետ Օհանը։ 2. Էս էն ցորենն է, որ պահած է էն տանը,որ շինել է վարպետ Օհանը։ 3. Էս էն մուկն է, որ կերել է էն ցորենը…

Ների՛ր, ո՛վ կույս, որ հուզեցիԽաղաղ կուրծքդ կուսական,Մեղսոտ սրտով ես չուզեցիԿործանել քո ապագան։ Այն մի անմեղ խաղ էր, հոգի՛ս,Պատանեկան հասակի,Որ անց…