Հովհաննես Թումանյանը կնոջ՝ Օլգայի հետ
Հովհաննես Թումանյանը կնոջ՝ Օլգայի հետ
Hovhannes Tumanyan
Hovhannes Tumanyan

Related works

Hovhannes Tumanyan
Poem

Այվազովսկու նկարի առջև

Ելած՝ օվկիանի անզուսպ ալիքներ,Ծանըր հորձանքով զարկելով դեպ վեր,Լեռնանում էին, գոռալով ահեղ,Եվ մըրրիկն ուժգին շընչում էր այնտեղ Անեզր ու անվերջՏարա…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Թեպետև բախտը մեզ շատ հարվածեց...

Թեպետև բախտը մեզ շատ հարվածեցԵրկար դարերով, ահեղ հարվածով,Թեպետև էսպես ցրվեց, տարածեց,Ձըգեց հողեհող, փըռեց ծովեծով, Վկա է սակայն բովանդակ երկիր,Որ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Վերջին տագնապը

Վեր է կացել հին վիշապը նոր թափով,Վեր է կացել վերջին մոլի տագնապով,Արյունըռուշտ, ոճիրներով ահավորՄահ է շընչում լեռներն ի վեր ալևոր։ Ու նրա դեմ ելած…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Մարտ

Ա՜խ, է՜սպես էլ գիժ ամիս.Մարդու հանգիստ չի տալիս։Էսօր ուրախ օր կանի,Վաղը անձրև ու քամի. Առավոտը պայծառ օդ,Կեսօրը մութ ու ամպոտ։Մին հագնում է սպիտակ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Արագիլ

Արագի՛լ, բարով եկար,Հա՜յ, արագի՛լ, բարով եկար.Դու մեզ գարնան նշան բերիր,Մեր սրտերը ուրախ արիր։ Արագի՛լ, երբ գընացիր,Դու մեզանից երբ գընացիր,Հա՜ փը…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Խնոցի

Հարի՛, հարի՛, խնոցի՛,Մեջդ բարի, խնոցի՛,Ունկըդ բարակ, խնոցի՛,Մեջըդ կարագ, խնոցի՛։ 1907
Hovhannes Tumanyan
Story

Գրազը

1 Այնտեղ սարերն իրար են հանդիպել, իրենց արանքում մի մեծ ձոր են ստեղծել, որ կոչվում է Մութը Ձոր։ Մութը Ձորը բաժանում է հայերին ու թուրքերին իրարից։ …
Hovhannes Tumanyan
Poem

Մանկություն

Երբ որ գարշելով տեսնում եմ շուրջսՄոլեգնած կյանքի պատկերը ցավոտ,Հաճախ, մանկությո՛ւն, խռոված հոգուսՆերկայանում ես ինչպես առավոտ։ Եվ մանկան նման արտա…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Կալի երգ (լոռեցոնց)

Կալ արա, գնանք,Ա՜ եզը ջան.Հորովե՜լ,Հո՜ րո՜ վելա՜։ Արի՜, ման արա,Այ քեզ մեռնեմ,Դարման արա,Ղադեդ առնեմ։Ոտիդ արա, Ոտիդ ղուրբան,Ուսիդ արա,Այ ախպեր ջա…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Աղբյուր

Սարի լանջին, ժայռի տակ,Ջուր էր բըխում սառնորակՈւ ցրվելով խոտերումԻզուր ճահիճ էր դառնում։ Նրա առջև մի խոր գուշՇինեց հովիվն ու անուշԽաղ ասելով նա տա…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Իսրայել

Պանդուխտ, հալածված, հոգնած, վշտաբեկ,Եվ ոչ մի երկրում հանգիստ չըգտա.Դարձյալ դեպի քեզ, հայրենիք իմ հեգ,Հարազատ որդիդ թռչում եմ ահա։ Բայց և քո գրկում…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Սարերում

Մութը իջավ, գետինն առավՔոշաքարա սարերում,Գագաթների տեսքը կորավՈւ խոր թաղվեց խավարում։ Երկինքն ամպած, տխուր ու սևԼաց է լինում միալար,Հեռո՛ւ, հեռու …
Hovhannes Tumanyan
Ballad

Արտուտի երգը

(Ժողովրդական ավանդության) Մի մարդ տեսավ գարնան մարգումՎեր ճախրելով,Ճըռվողելով,Ոնց էր արտուտն անուշ երգում։ «Սա որ, ասավ, էս վայրի տե…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Մութ ու խավար իմ հայրենիք...

Մութ ու խավար իմ հայրենիք,Անլույս գիշեր, լուռ ու տրտում...Միտքս այնտեղ, ինչպես չըղջիկ,Պըտըտում է ու պըտըտում... Պըտըտում է լուռ, անտերունչ,Տխուր, …
Hovhannes Tumanyan
Poem

Մի հառաչանք

Ես տեսա հսկաՏաղանդի մի գործ՝Անհաշտ ՊոնտոսիԱփերն ալեկոծ. Տեսա ծովափնյաԺայռերը մեծ-մեծ,Տեսա, հիացա,Ու սիրտս բացվեց.Ու նըրա միջից, Որպես վանդակիցԱրծ…