Հեռացրեք նրան աստծո սեղանից,Որ չապականե մեր սրբությունը,Ազատ պահեցեք անսուրբ բերանիցՎարդանի պաշտած աստծո անունը։ Ավարարությամբ զորացած բազկովԹո՛ղ …

Խնդրի՛ր, սիրտ իմ կարոտակեզ,Սիրտ իմ պանդուխտ, վշտաբեկ,Խնդրիր նրան, որ այլևս քեզՍփոփելու չէ երբեք։ Կանչի՛ր, կանչի՛ր, գուցե կանչիսՀնչյունները ըղձական…

Եփրատի ափին դեմուդեմ եկած՝Զարկվում էին խիստ, զարկվում ու զարկումԱննահանջ ու քաջ խըմբերը հայիԵվ քուրդն ու թուրքը կիտված արենխում։ Երբ որ հոգնեցին ե…

Ցուրտ է, իմ ընկե՛ր, ու հողմ ահագին.Սև թևերը լայն փըռած մեր գըլխինՈրոտում է խուլ երկինքը խավար.Դես ու դեն ցըրված ամպերն հողմավար Փընտրում են, ասես,…

Երբ ես տխուր, հուսահատ,Ինձ կորած եմ համարում,Շուրջս մեռած, անապատ,Սրտիս երկյուղ է տիրում։ Մահու ձայնը դառնալուրՀասանում է ականջիս,Մարդիկ մնում անհ…

Վերջացա՜վ…Կյանքս մաշվեց, վերջացա՜վ.Ինչ հույս արի` փուչ ելավ,Ինչ խնդություն` վերջը ցա՜վ։1890 Ա՛նց կացա՜ն…Օրերս թ…

Քրիստոս հարյավ... Ա՜խ, և այս հոծՄութ-մըռայլից, երանի,Հառներ հոգիս կըրակ ու բոց,Զըվարթ հոգիս երբեմնի։ Եվ, երանի, նույն սաստկությամբՍիրո կիրքը ևս հա…

Ների՛ր, ո՛վ կույս, որ հուզեցիԽաղաղ կուրծքդ կուսական,Մեղսոտ սրտով ես չուզեցիԿործանել քո ապագան։ Այն մի անմեղ խաղ էր, հոգի՛ս,Պատանեկան հասակի,Որ անց…

1898 թվին նոր էր բացվել Թիֆլիսից Կարս գնացող երկաթուղին։ Լոռու գյուղերից մեկում մի իրիկնադեմ Ուհանես բիձու դռան գերանների վրա նստոտած զրույց էինք անո…

(ՄԵՐ ԵՐԿՐԻ ԿՅԱՆՔԻՑ) Լոռըցու դատը.– Մի լոռըցու տան առաջից հարևանի խոզն անցնելիս շունը հասնում բուդը պատռում է, խոզի ճղղոցին տերը դուրս է գալիս …

Հոսի՛ր, արտասուքս անկեղծ տխրության,Գարնան հորդահոս տարափի նման,Որ ծաղկեցնում է ծարավ արտերը...Հոսի՛ր այդպես հորդ, անկեղծ երգերով, Եղբայրսիրության …

Հեծում է մըրրիկն իմ դալար հովտում,Թոշնել են, թոռմել ծաղկունքն իմ սիրած,Ձըմեռ է այնտեղ, ձըմեռ՝ իմ սըրտում,Ու լալիս եմ ես ծաղկունքըս կորած։ Ես ձեզ ե…

Աստվա՜ծ, ինչպես ծուխ օրերըս անցան,Ոսկերքըս, ինչպես խըռիվ, չորացան,Սիրտըս ցամաքեց, ընկա խոտի պես,Ճամփես մոռացա ահագին վըշտես։ Հացըս նախատինքն եղավ …

Հորս կնունքով, մորս ծնունդով, վեր կացանք մի օր հինգ ու վեց հոգով, թրով թվանքով որսի գնացինք։ Հադին էր, Հյուդին էր, Չատին էր, Մատին էր, հերս էր, ես էի…

Դեղնած դաշտերինԻջել է աշուն,Անտառը կրկինՆերկել է նախշուն։ Պաղ-պաղ մեգի հետՓչում է քամին,Քշում է տանումՏերևը դեղին։Տխուր հանդերից , Մարդ ու անասու…