Հովհ. Թումանյանը եղբայրների և ընտանիքի հետ, 1914, ձախից երկրորդը` Ռոստոմ Թումանյան
Հովհ. Թումանյանը եղբայրների և ընտանիքի հետ, 1914, ձախից երկրորդը` Ռոստոմ Թումանյան
Hovhannes Tumanyan
Hovhannes Tumanyan

Related works

Hovhannes Tumanyan
Poem

Կասկած

Ո՞վ ես, չար ոգի, դո՛ւ, որ իմ սրտումԱյսպիսի անխիղճ խոսքեր ես կարդում.«Խղճալի՜, նույնիսկ այն շըրթունքները,Որ համբուրում ես կախարդված մտքով, Գա…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Գերության մեջ

Բաբելոնի գետեզերքին նըստել էին նրանք գերի,Հիշում էին իրենց Սիոնն, Երուսաղեմն ու լալիս,Կախել էին տավիղները վեր՝ ճյուղերին ծառերի,Հիշում էին անցած փա…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Երեք խելոք մի հին տաշտով

Երեք խելոք մի հին տաշտով,Ավելն առան մըտան մեծ ծով։Թե տաշտակը շատ դիմանար,Իմ հեքիաթն էլ կըլներ երկար։ 1908
Hovhannes Tumanyan
Poem

Քառյակներ

Վերջացա՜վ…Կյանքս մաշվեց, վերջացա՜վ.Ինչ հույս արի` փուչ ելավ,Ինչ խնդություն` վերջը ցա՜վ։1890 Ա՛նց կացա՜ն…Օրերս թ…
Hovhannes Tumanyan
Ballad

Ախթամար

Ծիծաղախիտ Վանա ծովիՓոքրիկ գյուղից առափնյա,Ծովն է մըտնում գաղտագողիԱմեն գիշեր մի տըղա։ Ծովն է մըտնում առանց նավակ,Բազուկներով առնացիՋուրը ճողփում, …
Hovhannes Tumanyan
Poem

Աղոթք

Սողոմոնի պես, տեր,Ես խելք չեմ ուզում,Ինձ երկար օրերԵվ փող տուր բազում։ Մի ձեռք էլ շոր,Միայն մոդնի, տեր,Մին էլ մի հաստ փոր,Տրոստ, ակնոցներ։ Եվ բավ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Մերժած օրենք

I Բարձրադիր լանջում բարձր սարերիԱղոթք է անում լուռ կանգնած մենակՀին հիշատակը հին–հին դարերի―Քրիստոնեից միանձանց մի վանք։Նրա սըրածայր գմբեթը քա…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Միամիտներին

Երանի է ձեզ, որ չեք հասկանում,Թե մարդիկ ինչու ինչեր են անում,Երանի ձեզ, որ մարդու չեք զրկումԵվ ոչ ձեզ հասած հարվածն եք զգում. Երանի ձեզ, որ ոչինչ …
Hovhannes Tumanyan
Poem

Կույրերի կարծիքը

(Արևելքի առակներից) Օրը ցերեկովԵրեք-չորս հոգովԿույրերը եկանՓըղին դեմ ընկան։ Մինը, որ մարմնին դիպավ հաստ, ահեղ, Հե՛յ, զգո՛ւյշ, կանչեց, մի …
Hovhannes Tumanyan
Poem

Առավոտ

Հավը խոսեց երեք բերան. Էյ քնածնե՜ր, ծուղրուղո՜ւ,Բացվեց կարմիր աղոթարան,Ժամանակ է զարթելու։ Խավարն անցավ գիշերային,Հեռու մեզնից ու փարատ,Աշխարհ լցվ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Շուռ է գալիս ծանըր քարը...

Շուռ է գալիս ծանր քարըՄեր մոր կրծքից տենչավառ,Վեր է կենում մեր աշխարհըԱվերներից անհամար... Հե՜յ, ջա՛ն տղերք, ուս տվեք, ո՜ւս,Միահամուռ, միաբան,Հե…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Սիրելի աչեր...

Սիրելի՛ աչեր.Որպես մութ գիշերՎառված աստղերով,Անմեկին ահով Ցնցում եք հոգիս,Եվ, մերթ նայելիս,ԱնդիմադրելիՀրապուրանքով լիՍիրտս եք թափանցում, Բայց դու…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Բարձրից

Իմ բարի սըրտի էն մեծ խոհերից,Էն մեծ խոհերի անհուն խորերից՝Կամեցավ՝ ելավ իմ հըզոր հոգին,Որ բարձրից նայի աստծու աշխարհքին։ Ու պայծառ ցոլաց դեպ վերին…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ն. Բարաթաշվիլու դամբանի վերա

Մխիթարությո՜ւն, սգավոր Վրաստան,Ինչո՞ւ է տխրել դեմքըդ այրական.Շարժված աճյունը հանգած պոետիՇարժե՞ց վերստին ցավը քո սրտի, Թե՞ նորա մըթին գերեզմանը խո…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Վրաստանի համար

Երբ խոսում են ՎըրաստանիԹըշնամանքից արյունոտ,Զարմանք է ինձ պատում հայտնի,Եվ խորին ցավ, և ամոթ։ Ո՞չ ապաքեն գիտեն նըրաՈսոխները մինչ անգամ,Աղ ու հացն …