Հովհ. Թումանյանը և դուստրը՝ Նվարդը, գթության քույրերի և որբերի հետ, Էջմիածին, 1915
Հովհ. Թումանյանը և դուստրը՝ Նվարդը, գթության քույրերի և որբերի հետ, Էջմիածին, 1915
Hovhannes Tumanyan
Hovhannes Tumanyan

Related works

Hovhannes Tumanyan
Poem

Աստղերի հետ

Էյ աստղե՜ր, աստղե՜ր,Երկնքի աչքեր,Որ այդպես վառ-վառԺըպտում եք պայծառ․ Ժըպտում էիք դուք,Երբ ես դեռ մանուկԱշխույժ ու կայտառ,Ձեզ նման պայծառԹըռվռում է…
Hovhannes Tumanyan
Fairy tale

Ուլ (գրաբար)

Ի մէջ խորոյ անտառի էր այծ մի և էր նորա ուլ մի գեղեցիկ: Այծն աւրն ողջոյն թողու զուլ ի տանն և յարաւտ երթայ. արածէ և յերեկոյի լի ստեամբք ի տուն դառնայ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Տերևաթափ

Ա՜յ փոքրիկներ, ա՜յ սիրուններ,―Ասավ քամին տերևներին,―Աշուն եկավ, մոտ է ձմեռ,Ի՞նչ եք դողում ծառի ծերին։ Ոսկի, դեղին, վառ ծիրանիԳույներ հագեք խայտաբղ…
Hovhannes Tumanyan
Story

Լեռների հովիվը

Լեռնե՜ր… բարձր ու կանաչ լեռներ, դուք հայրենիքն ու գահը զով զեփյուռների, անուշաբույր ծաղիկների, սուրբ ցողերի ու շաղերի, անմահական սառն աղբյուրն…
Hovhannes Tumanyan
Story

Շունը

ՄԻ ԵՐԿՈՒ ԽՈՍՔ Լավ չեմ հիշում՝ երկրորդ, թե երրորդ դասարանի աշակերտ էի։ Մի ուսումնական ծանոթ ունեինք, օտար մարդ էր, մե-մեն մեր տունն էր գալիս, մերոնց …
Hovhannes Tumanyan
Poem

Մի՛ որոնիր մի ժամանակ...

Մի՛ որոնիր մի ժամանակԱրհամարհածդ՝ այս կըրծքի տակ,Հառաչանքով դուրս թռավ նա,Ու դատարկ է տեղը հիմա... Էլ մի՛ կանչիր, մի՛ լար իզուր.Քո արցունքից միայն…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Հոգեհանգիստ

Ու վեր կացա ես, որ մեր հայրենի օրենքովը հին՝Վերջին հանգիստը կարդամ իմ ազգի անբախտ զոհերին,Որ շեն ու քաղաք, որ սար ու հովիտ, ծովից մինչև ծովՄարած են…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Հաշտություն

Կովկասի ամպած երկինքը պարզվեցՀեռու հարավում, շողակի նման,Հսկա Մասիսի գագաթը փայլեցՎիթխարի Կազբեկ սարի հանդիման. «Ողջո՜ւյն բարեկամ», Մ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Օր. Մ. Վ.-ին

Երբոր բացվելիս է եղել արփին,Սարերի լանջում կամ թե քարափին,Դիմացը կանգնած ես շատ եմ դիտել.Առաջին շողը դեռ ինձ է դիպել. Եվ ես ծանոթ եմ այն հրաշալիԳո…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Մեր ազգային վիպասան Պերճ Պռոշյանցին՝ իր քառասնամյակին

Այնտեղ ծնված ու մեծացած,Ուր դարեվոր վըշտերն հայիԾանր ու մռայլ կան լեռնացած,Ինչպես Մասիսն այն վիթխարի։ Դու ընտրեցիր քեզ ուսուցիչԱզգի վերքերն ողբերգ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ինչ ես կատաղել անմեղ արարքից...

Ի՞նչ ես կատաղել անմեղ արարքից,Միամիտ ամբոխ, ես ի՞նչ արեցի.Ուզում ես անհետ քշել աշխարհքից,Որ ես իմ պարտքը միայն կատարեցի։ Արժանավորի առաջ խոնարհ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ա՛խ, ո՜րքան փարթամ կյանքը ծաղկում է...

Ա՛խ, ո՜րքան փարթամ կյանքը ծաղկում է Մատաղ կրծքի տակ.Աչքերի մթնում փայլատակում է Կենդանի կրակ. Հեշտախտի տապից այրվող շրթունքը …
Hovhannes Tumanyan
Poem

Գերության մեջ

Բաբելոնի գետեզերքին նըստել էին նրանք գերի,Հիշում էին իրենց Սիոնն, Երուսաղեմն ու լալիս,Կախել էին տավիղները վեր՝ ճյուղերին ծառերի,Հիշում էին անցած փա…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Անմահությանը

Այստեղ, անցվոր էս աշխարհումԽարխափելով ապիկար,Հուր հավատով քեզ ենք փարում,Հո՜ւյս երկնային, լույս անմար։ Եթե մեր կյանքն և ինչ ունենքՊատրանք են ողջ ա…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Նախերգանք

Լեռնե՜ր, ներշընչված դարձյալ ձեզանով,Թընդում է հոգիս աշխուժով լըցված,Ու ջերմ ըղձերըս, բախտից հալածված,Ձեզ մոտ են թըռչում հախուռն երամով։ Ձե՜զ, ձեզ,…