Հովհ․ Թումանյան, 1919թ․
Հովհ․ Թումանյան, 1919թ․
Hovhannes Tumanyan
Hovhannes Tumanyan

Related works

Hovhannes Tumanyan
Poem

Հաշտություն

Կովկասի ամպած երկինքը պարզվեցՀեռու հարավում, շողակի նման,Հսկա Մասիսի գագաթը փայլեցՎիթխարի Կազբեկ սարի հանդիման. «Ողջո՜ւյն բարեկամ», Մ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Տխո՜ւր գիշեր, տրտո՜ւմ գիշեր...

Տխո՜ւր գիշեր, տրտո՜ւմ գիշեր.Վիշտս ու ես ենք արթուն մենակԵվ ուզում ենք մի լավ հիշել,Թե ո՛րտեղից իրար գըտանք։ Ասա՛, իմ վիշտ, իմ սև թախիծ,Ա՛յ անբաժ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Համերգ

Վտակը ժայռից ներքև է թռչում, Թափ առած ընկնում քարերի գլխին, Զարկում ավազին, շաչում է, ճչում, Ճչում անհանգիստ, փրփուրը բերնին։ Ինչպես ծերունին, ձա…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Փիսիկի գանգատը

Փիսիկը նըստելՄի մութ անկյունում,Ունքերը կիտելՈւ լաց է լինում։ Մոտիկ է գալիսՄի ուրիշ կատու. Ինչո՞ւ ես լալիս,Ա՛յ փիսիկ ջան, դու... Հապա ի՞նչ անեմ,…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Քաջ կիվիվը

Ճախիններում, գետին մոտիկ,Գեղափետուր ու խատուտիկ,Բարձրասըրունք, ցըցունազարդՈ՞վ է ճեմում սեգ ու հպարտ, Կի՛-վի՜վ, Կի՛-վի՜վ...Գեղափետուր ու խատուտիկՔ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Կասկած

Ո՞վ ես, չար ոգի, դո՛ւ, որ իմ սրտումԱյսպիսի անխիղճ խոսքեր ես կարդում.«Խղճալի՜, նույնիսկ այն շըրթունքները,Որ համբուրում ես կախարդված մտքով, Գա…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Պատրանք

Վեր է կացել էն սարումՄեր Չալակը իր թևից.Գընում է մութ անտառում,Քաջ ախպերըս ետևից։ Զըրնգում են նըրանք խորԷն անտառում կուսական.Ես կանչում եմ նորից ն…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Երանի նըրան, ով որ քընեած...

Երանի նըրան, ով որ քընեածԱպրում է հանգիստ երկրի մի խորշում,Ով որ երազներ ունի դեռ պահածԳալոց օրերի ոսկի մըշուշում։ Ա՜հ, վաղուց արթնած՝ ես շատ եմ հ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Օտարության մեջ

Իմ եղբայրները օտարության մեջԻնձ ասում էին. «Կարոտ ենք, երգի՛չ,Մեր հայրենիքի երգերիցն ասա՛. Քո երգից նորա Մայրական զըվարթ …
Hovhannes Tumanyan
Poem

Վատ օրեր

Ցուրտ է, իմ ընկե՛ր, ու հողմ ահագին.Սև թևերը լայն փըռած մեր գըլխինՈրոտում է խուլ երկինքը խավար.Դես ու դեն ցըրված ամպերն հողմավար Փընտրում են, ասես,…
Hovhannes Tumanyan
Fairy tale

Կացին ախպեր

Մի մարդ գնաց հեռու երկիր աշխատանք անելու։ Ընկավ մի գյուղ։ Տեսավ այս գյուղի մարդիկ ձեռով են փայտ կոտրատում։ - Ախպե՛ր,- ասավ,- ինչո՞ւ եք ձեռով փայտ ան…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Լուսաբացին

Ծուղրուղո՜ւ.Աքլորը զիլ կանչեց թառին. Ճի՛կ-ճի՛կ, ճի՛կ-ճի՛կ,Զարթնեց մթնում ծիտը ծառին։ Ծուղրուղո՜ւ.Խոսեց ծեգին երկրորդ բերան. Հո-հո՜, հո-հո՜,Նախ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ճախարակ

Մանի՛, մանի՛, ճախարակ,Նըստենք բանի, ճախարակ,Անտերին տեր, ճախարակ,Որբերին հեր, ճախարակ։ Լուսնյակը դուրս է եկել,Աչքերիս լուս է եկել։Լուսնի լուսով մա…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Գութան

Լուսը լուսացավ,Բարին շատացավ.Վաղ լուսաբացինԳութան լըծեցին. Հորովել հո՜...Գութանը լարած,Հոտաղը շարած,Մաճկալը մաճին,Ձեռը ականջին. Հորովել հո՜...Գու…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Կույրերի կարծիքը

(Արևելքի առակներից) Օրը ցերեկովԵրեք-չորս հոգովԿույրերը եկանՓըղին դեմ ընկան։ Մինը, որ մարմնին դիպավ հաստ, ահեղ, Հե՛յ, զգո՛ւյշ, կանչեց, մի …