Հ. Թումանյանը ՀՕՄ-ի անդամների հետ, Կ.Պոլիս, 1921
Հ. Թումանյանը ՀՕՄ-ի անդամների հետ, Կ.Պոլիս, 1921
Hovhannes Tumanyan
Hovhannes Tumanyan

Related works

Hovhannes Tumanyan
Poem

Արագիլ

Արագի՛լ, բարով եկար,Հա՜յ, արագի՛լ, բարով եկար.Դու մեզ գարնան նշան բերիր,Մեր սրտերը ուրախ արիր։ Արագի՛լ, երբ գընացիր,Դու մեզանից երբ գընացիր,Հա՜ փը…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Է՜հ, ո՞վ գիտի, մենք ապիկար...

Է՜հ, ո՞վ գիտի, մենք ապիկար՝Ժամանակի խաղալիք,Ու անհայտ են միշտ մեզ համարՕրն ու սերը մեր գալիք։ Մեկ էլ տեսար, քո սիրելինԸնկավ օտար ու հեռու,Պատահեցի…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Առաջին ձյունը

― Վա՜յ, մայրի՛կ ջան, տե՜ս,Բակն ու դուռը լիԻնչքա՜ն սպիտակԹիթեռ է գալի... Էսքան շատ թիթեռՉեմ տեսել ես դեռ։― Չէ՛, իմ անուշիկ,Թիթեռներ չեն էտ.Թիթեռներ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ո՛հ, խնայեցեք, մի՛ հիշեցնեք ինձ...

Ո՛հ, խնայեցեք, մի՛ հիշեցնեք ինձ,Թե ինչպես էր նա արտասուք թափում,Երբ, արդեն խաբված նենգավոր խոսքից,Անձնուրաց սիրույս էլ չէր հավատում։ Ոհ, մի՛ հեշտա…
Hovhannes Tumanyan
Poem

A la՛ Նադսոն. Պոետին

Թաքցրու, պոետ, վշտերդ ամբարվածՄեծ գաղտնարանում ալետանջ հոգուդ,Ամբոխի առաջ մի երգիր նրանց,Եվ ինչո՞ւ համար ողբալ անօգուտ. Եվ դուն չես կոչված, որ փոք…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Մոռացված վարդեր

Ձեր վարդերը թողիք մեզ մոտ,Ափսոսում եմ ես սըրտանց,Եվ նրանց բույրն անուշահոտԱփսոսանքով է լըցված։ Ափսո՜ս, ափսո՜ս... ինչո՞ւ եք դուքՁեր վարդերը մոռանու…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ես ասացի. «Դու ծաղկում ես...»

Ես ասացի. «Դու ծաղկում ես,Որպես շքեղ մի գարուն,Եվ բոլորը, ինչ որ ունես,Կյանք է թովիչ ու սիրուն... Մենակ, ափսո՛ս, սիրտդ է մեռած,Մենակ նա է չո…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Երբ խոսում էիր, պատմում էիր ինձ...

Երբ խոսում էիր, պատմում էիր ինձ,Ես այն ժամանակ արբած քո շնչիցԵվ հափշտակված քեզ էի նայում.Իմ հոգին մենակ այն էր գրավում, Թե ինչպես էին շարժվում բոր…
Hovhannes Tumanyan
Story

Քեռի Խեչանը

― Բարի լիս ձեզ: ― Ա՜՜, բա՛րով, բա՛րով, քեռի Խեչան։ Աղջի, չայ բերեք, հաց բերեք, արաղ բերեք քեռի Խեչանի համար։ Է՜, խեր ըլի, քեռի Խեչան, ի՞նչ կա, ի՞նչ …
Hovhannes Tumanyan
Story

Լեռների հովիվը

Լեռնե՜ր… բարձր ու կանաչ լեռներ, դուք հայրենիքն ու գահը զով զեփյուռների, անուշաբույր ծաղիկների, սուրբ ցողերի ու շաղերի, անմահական սառն աղբյուրն…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Սարերում

Մութը իջավ, գետինն առավՔոշաքարա սարերում,Գագաթների տեսքը կորավՈւ խոր թաղվեց խավարում։ Երկինքն ամպած, տխուր ու սևԼաց է լինում միալար,Հեռո՛ւ, հեռու …
Hovhannes Tumanyan
Poem

Բզեզի դպրոցը

Վարպետ Բըզեզն ամռան մի օրԴըպրոց բացեց մեծ ծառի տակՈւ հավաքեց թիթեռ, ճանճ, բոռ,Մըժեղ, մըրջյուն, մըլակ, մոծակ... Գիտե՞ք, ասավ, իմ փոքրիկներ,Պիտի ս…
Hovhannes Tumanyan
Letter

նամակ Օլգա Մաճկալյանին

Դսեղ―Թիֆլիս 18 9/15 88 ամի, ի Դսեղ Օլինկա ջան, Եթե իրավ՝ հոգին է չափում ժամանակը, ապա տարիք են անցել քեզնից հեռանալու օրից։ Այս չընդունես իբրև…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Գարնան առավոտ

Բարի լուսի զանգեր զարկինԶընգզընգալեն անո՜ւշ, անո՜ւշ.Լուսը բացվեց մեր աշխարհքինՃըղճըղալեն անո՜ւշ, անո՜ւշ։ Հովտում առուն խոխոջում էԳըլգըլալեն անո՜ւշ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ուրու

Դո՞ւ ես, իմ սիրո՛ւն,Այն չըքնաղ ուրուն,Որ զըրկում է ինձԳիշերը քընից։ Դո՞ւ ես գըրկաբացՀայտնըվում հանկարծ,Ուզում ես գըրկել,Ու հանկարծ, մեկ էլԽավարի մ…