Հ. Թումանյանը ՀՕՄ-ի անդամների հետ, Կ.Պոլիս, 1921
Հ. Թումանյանը ՀՕՄ-ի անդամների հետ, Կ.Պոլիս, 1921
Hovhannes Tumanyan
Hovhannes Tumanyan

Related works

Hovhannes Tumanyan
Poem

Հայ ուխտավորին

Գնա՛ս բարով, ա՛յ ուխտավոր,Երանի քեզ, հայ ուխտավոր,Որ կարոտով ու սիրառատՈւխտ ես գնում դեպ Արարատ։ Զեփյուռներով, ծաղկանց բույրով,Ինչպես ծնող սիրագոր…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Հայոց վիշտը

Հայոց վիշտը`Անհուն մի ծով,Խավար մի ծով ահագին,Էն սև ծովում տառապելով,Լող է տալիս իմ հոգին: Մերթ զայրացկոտ ծառս է լինումՄինչև երկինք կապուտակ,Ու մե…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Նա նստած էր...

Նա նստած էր դաշնամուրի առաջին,Որպես երգի մի վշտացած դիցուհի,Եվ, նըվագի հնչյուններով տըխրագին,Այնքան ազդու պատմում էր վիշտն յուր սրտի, Որ թվում էր …
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ուլունք

Գարունը եկավ ամպերով,Ամպերը եկան անձրևով.Անձրևը տանեմ արտին տամ,Արտը ինձ ցորեն տա. Ցորենը տանեմ ջաղացին տամ,Ջաղացը ինձ ալյուր տա․Ալյուրը տանեմ տաշ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ո՛հ, խնայեցեք, մի՛ հիշեցնեք ինձ...

Ո՛հ, խնայեցեք, մի՛ հիշեցնեք ինձ,Թե ինչպես էր նա արտասուք թափում,Երբ, արդեն խաբված նենգավոր խոսքից,Անձնուրաց սիրույս էլ չէր հավատում։ Ոհ, մի՛ հեշտա…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Կռունկներ

Կը՜ռ կը՛ռ, կըռկըռան.Կռունկները հա՛ թռան.Կռունկների թևի տակԵկավ գարուն մեր դռան։ 1907
Hovhannes Tumanyan
Poem

Ներիր, ո՛վ կույս, որ հուզեցի...

Ների՛ր, ո՛վ կույս, որ հուզեցիԽաղաղ կուրծքդ կուսական,Մեղսոտ սրտով ես չուզեցիԿործանել քո ապագան։ Այն մի անմեղ խաղ էր, հոգի՛ս,Պատանեկան հասակի,Որ անց…
Hovhannes Tumanyan
Story

Խորհրդավոր ծերունին

Այդ դո՞ւ ես, ասաց նա և գլուխս թեթև շոյելով՝ շարունակեց իր ճամփան՝ առանց կանգնելու։ Դու ո՞րտեղից գիտես ինձ, ծերունի։ Քո ծնված օրից։ Ուրեմն…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Պոետն ու Մուսան

Նըստած եմ մի օր ու միտք եմ անում.Միտք եմ անում, մի՜տք, ու չեմ կարենումՄի հընար գըտնեմ՝ ցավերըս հոգամ․․․Վեր կենամ, ասի, մեկի մոտ գընամ,Կըրկին պարտք …
Hovhannes Tumanyan
Letter

նամակ Օլգա Թումանյանին

Թիֆլիս―Աղստաֆա 31 հոկտեմբերի 1889 ամի, ի Տփխիս Օլա ջան, Չեմ կարող չխոստովանիլ, որ շատ ձանձրալի են ինձ համար այս օրերը, չնայելով, որ, իհարկե, մ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Հոգեհանգիստ

Ու վեր կացա ես, որ մեր հայրենի օրենքովը հին՝Վերջին հանգիստը կարդամ իմ ազգի անբախտ զոհերին,Որ շեն ու քաղաք, որ սար ու հովիտ, ծովից մինչև ծովՄարած են…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Քոշաքարում ես վազել եմ...

Քոշաքարում ես վազել եմԵղնիկի հետ երազ, Անուշ,Զըմրուխտ սարում երազել եմՉընաշխարհիկ երազ, Անուշ։ Զըմրուխտ սարը ամպ է պատել,Իմ արևի լույսը վատել,Աստծ…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Այն օրից

Այն օրից, ինչ որ նրան թաղեցին,Այլևս խընդալ ես չեմ կարենում.Բերկրանք, խնդություն իմ մեջ պաղեցին,Ծիծաղս էլ երբեք սրտանց չի լինում, Այն օրից, ինչ որ …
Hovhannes Tumanyan
Poem

Դարամիջի ժամին

Ինչպես երկու ահեղ սարեր՝Պատում են մեզ երկու դարեր Մեկի ետև՝ հեքիաթ հին-հին,Մյուսի ետև՝ լուռ ու մըթին, Եվ մենք նրանց նեղ արանքումԼաց ենք լինում, սի…
Hovhannes Tumanyan
Poem

Մանկություն

Երբ որ գարշելով տեսնում եմ շուրջսՄոլեգնած կյանքի պատկերը ցավոտ,Հաճախ, մանկությո՛ւն, խռոված հոգուսՆերկայանում ես ինչպես առավոտ։ Եվ մանկան նման արտա…