Ավետիք Իսահակյանը թոռան` Ավիկ Իսահակյանի հետ Երևանի տան այգում
Ավետիք Իսահակյանը թոռան` Ավիկ Իսահակյանի հետ Երևանի տան այգում
Avetik Isahakyan
Avetik Isahakyan

Related works

Avetik Isahakyan
Poem

Ա˜խ, անհուն սեր ես ունեի սրտիս մեջ

Ա˜խ, անհուն սեր ես ունեի սրտիս մեջ,Եվ վառ հավատ, ու բյուր հույսեր ունեի,Բարձրաթռիչ, ինչպես արծիվ վեհափառ,Կըսուրայի զառ թևերովս երկնի մեջ.…
Avetik Isahakyan
Poem

Երազ տեսա – ձեր տան առաջ

Երազ տեսա – ձեր տան առաջԶուլալ աղբյուր կըբխեր.Ձենը մեղմիկ, քաղցրակարկաչ,Չորս դին ծո՛ւփ - ծո՛փ ծաղկունք էր: Ջուր խմելու դուռըդ եկա,Պապակ էի ու …
Avetik Isahakyan
Poem

Որտե՞ղ պիտի հանգչի մի օր

Որտե՞ղ պիտի հանգչի մի օրԳլուխս անտուն, թափառական.- Անապատո՞ւմ` չոր ու տոչոր,Թե ծովափին ալեծածան: Վըրաս պիտի ձըգե՞ քամինԱնուշ հողը մեր դաշտերի,Պիտի բ…
Avetik Isahakyan
Poem

Ռազմակոչ

Գիշեր է մռայլ, ամպամած գիշեր:Հողմեր են փչում, շաչում են հողմերԴավաճան երկրից մեր նենգ թշնամուՄեր նվիրական դաշտերի վրա:Գոռ ալիքներն են լեռնանում ընդոս…
Avetik Isahakyan
Poem

Կյանքի ժխորից մտա անապատ

Կյանքի ժխորից մտա անապատ.Գիշերը եկավ, բազմեց փառավոր,Եվ հոգնած հոգիս մեղմիկ ու հանդարտԳիշերը գրկեց …Աստղերը երկնի անհուն խորքերիցԱնհուն հայացք…
Avetik Isahakyan
Poem

Ամեն ինչ ունայն, երազ անցավոր

Ամեն ինչ ունայն, երազ անցավոր,Աստղ էլ որ լինիս` պիտ, հանգչիս մի օր:Ոչինչ է մարդը` փոշի փոշու մեջ,Իր ցավը, սակայն, տիեզերքից մեծ: 1947Երևան
Avetik Isahakyan
Letter

Հովհաննես Շիրազին, 1937թ․, օգոստոսի 20, Սևան

Սիրելի Շիրազ.Ստացել եմ սրտագին նամակդ. ներիր, որ ուշ եմ պատասխանում, այսօրն-վաղն էի ձգում. վերջապես այսօր գրում եմ, և մի երկու օրից հետո Երևան եմ գնո…
Avetik Isahakyan
Fairy tale

Նուկիմ քաղաքի խելոքները

Ժամանակին մի քաղաք է եղել Նուկիմ անունով: Անունը կա , բայց տեղը մինչև հիմա հայտնի չէ:Այդ քաղաքը շատ ցուրտ է եղել` երկու ձմեռ, մի ամառ:Մի օր ժողովուրդ…
Avetik Isahakyan
Poem

Լուռ պարտեզում սըրտատըրոփ, սիրատենչ

Լուռ պարտեզում սըրտատըրոփ, սիրատենչԻմ նազելուն սպասում եմ այս գիշեր.… Շըշուկ ընկավ ահա վարդի, ծաղկանց մեջ.Ծըփծփացին շուրջս մետաքս զառ փեշեր.Իմ…
Avetik Isahakyan
Poem

Ինչ պիտ լինեմ կյանքից հետո

- Ի՞նչ պիտ լինեմ կյանքից հետո,Հարցում արի ես բնության:- Ինչ որ էիր կյանքից առաջ, -Այսպես տվեց ինձ պատասխան: 1932Փարիզ
Avetik Isahakyan
Poem

Քնքո՛ւշ տատրակս, դու անծանոթի․․․

Քնքո՛ւշ տատրակս, դու անծանոթի,Դու օտարի պես մոտովս անցար:Ա˜խ, ի˜նչ եղավ քեզ, որ հուր կարոտիԱրցունքներդ ա՛յսպես շուտով մոռացար: Գնա՛, մոռ…
Avetik Isahakyan
Poem

Ամեն գարունքին վառ ծաղկունանաց հետ

Ամեն գարունքին վառ ծաղկունանաց հետՆա սպասում էր իր կտրիճ որդուն.Ծաղկունքն են թոշնում վառ գարունքի հետ,Նա սպասում է նորից իր որդուն: Ա˜խ, ո՞ր ք…
Avetik Isahakyan
Poem

Սի՛րտ իմ, սպասի՛ր, գուցե արշալույս

Սի՛րտ իմ, սպասի՛ր, գուցե արշալույսՈղջունե երկինք, գուցե մանուշակՇա՛ղ տա բյուրեղներ, գուցե մի նոր լույսՀալածե մութը, գուցե հաղթանակՏանիս կռվի մեջ &nda…
Avetik Isahakyan
Poem

Նորից եկան գարնան անո˜ւշ օրերը,

Նորից եկան գարնան անո˜ւշ օրերը,Ցուպս առնիմ, ընկնիմ սար ու ձորերը. –Սիրտըս կուզե հեռո˜ւները սավառնել,Նո՛ր ուղիներ, նո՛ր աշխարհներ թա…
Avetik Isahakyan
Poem

Դուռըս ափ առած` կըծեծե քամին

Դուռըս ափ առած` կըծեծե քամինՈւ շեմքիս վրա տխուր կհառաչե,Բայց ես մենակ չեմ. մի ձայն մտերիմԻնձ անո˜ւշ, անո˜ւշ, անո˜ւշ կըկանչե: -Այդ` …