Ավետիք Իսահակյան, 1917թ., սեպտեմբերի 6, Ժնև
Ավետիք Իսահակյան, 1917թ., սեպտեմբերի 6, Ժնև
Avetik Isahakyan
Avetik Isahakyan

Related works

Avetik Isahakyan
Poem

Եվ անապատից, հեոու ծովերից

Եվ անապատից, հեոո˜ւ ծովերիցԵվ դարբասներից, թե խուլ բանտերիցԼըսում եմ անվե՛րջ, գիշեր ու ցերեկՈղբ ու հեծեծանք մի՛շտ, ամենուրեք.Տեսնում եմ արցունք…
Avetik Isahakyan
Poem

Մշուշն եկավ, թևը փռեց

Մշուշն եկավ, թևը փռեց,Ծովը ծածկեց, մերի՛կ ջան, -Ա˜խ, իմ դարդը ուրուրի պեսՍիրտտս կերավ, մերի՛կ ջան … Կուզեմ չքվիմ, կուզեմ կորիմ,Փոթորկի …
Avetik Isahakyan
Poem

Մասսա Մանուկ

Ձյունն իջներ, դիզվեր`Ձորերը լցեր,Սարերը ծածկեր:Դաշտ ու դուրանՇողքերու տակ արեգականԴարձեր են ծով՝Ալիքներու փրթուր-փրփուր,Լույս-բաշերով: Մի բարակ քամի…
Avetik Isahakyan
Poem

Շատ մի՛ տխրիր, շատ մի՛ խնդար, սիրելիսվ

Շատ մի՛ տխրիր, շատ մի՛ խնդար, սիրելիս,- Այս աշխարհում և ոչ մի բան հիմք չունի.Վաղանցուկ են, կան ու չկան, սիրելիս,Բոլոր իրերն ու աստղերը անհունի: Լայն…
Avetik Isahakyan
Poem

Մեղքի և զղջման երգեր

IԱրևի ոսկին ծով – մազերիդ մեջ,Գարունը ծաղկած` այտերիդ վրա,Ժպտուն աստղերը` աչերումդ անշեջ:Վարդի ճոխ բուրմունքը շրթունքիդ ցայտուն,Թավիշ դեղձերը վ…
Avetik Isahakyan
Poem

Առավոտուն ծով ճաճանչում

Առավոտուն ծով ճաճանչումԱրտուտն ուրախ ճախրում է վեր,Ցավ ու խավար չի ճանաչում`Երգում է լույս, երգում է սեր: Իսկ իմ սիրտը տխուր ու սև՛,Շուրջըս` ավեր ու…
Avetik Isahakyan
Letter

Վահե Գոյումճյանին, 1925թ․, ապրիլի 1, Վենետիկ

Սիրելի՛ Վահե.Հայրիկիդ հետ 1900-1901 թվերին ուսանող էինք Ցյուրիխում: Ուզեցինք մի օր ձմերուկ գնել, սակայն ձմերուկի գերմաներեն անունը չէինք հիշում: Մտած…
Avetik Isahakyan
Poem

Ամեն գարունքին վառ ծաղկունանաց հետ

Ամեն գարունքին վառ ծաղկունանաց հետՆա սպասում էր իր կտրիճ որդուն.Ծաղկունքն են թոշնում վառ գարունքի հետ,Նա սպասում է նորից իր որդուն: Ա˜խ, ո՞ր ք…
Avetik Isahakyan
Poem

Առաջին արցունքները

Գարնան արևը անհուն համբույրովԴուրս կոչեց կյանքի ծլին ու ծաղկին,Եվ մանուշակը կապույտ աչերովԱնմեղ, միամիտ ժպտաց ամենքին: Եկավ զեփյուռը շշնջաց նրաԿույս…
Avetik Isahakyan
Poem

Ամեն անգամ, երբ նայում եմ

Ամեն անգամ, երբ նայում եմ երեխայիս խաղերին,Թե ինչ սիրով փարվել է նա քարին, ջրին ու հողին, - Խոսք եմ խոսում իմ սրտի հետ. - Է˜յ իմ…
Avetik Isahakyan
Poem

Ցերեկվա ոսկի լույսերը մեռան

Ցերեկվա ոսկի լույսերը մեռան,Ծածկել է թևը մթին լռությանԱնտառ, լեռ ու ձոր:Քնել են անդորր`Ուղիներ փոշոտ, կամուրջ սալհատակ`Անդուլ ծեծկըված կուռ ոտների տա…
Avetik Isahakyan
Poem

Ապրում եմ մենակ

Ապրում եմ մենակ, մարդկանց մեջ օտար,Նրանց աչքերը ինձ չեն ողջունում.Մարդկանց սըրտերը փակ են ինձ համարԵվ նրանց հոգին ձայնըս չի լսում… Իմ ընկերնե…
Avetik Isahakyan
Poem

Երբ որ մահս գա

Երբ որ մահս գաԿուզեի լիներՆորեկ գարունքվաՇողշողուն մի պահ,- Առաջին բացվողՎարդին ժպտայի,Սուզվեի ապաՄութ անհունի մեջ: 1942
Avetik Isahakyan
Poem

Այն  վառ աստղերը

Այն վառ աստղերը, որ ջինջ երկնքիցԻմ սրտի խորքում բուրմունք են ծորում, Լուռ ասում են ինձ.- ‹‹Տես մեզ. – մենք…
Avetik Isahakyan
Poem

Ծառիս վրա մի գորշ թռչուն

Եղբորս որդու` Իսահակ Իսահակյանի IԾառիս վրա մի գորշ թռչուն`Կտուցն առած թևի տակ`Կուչ է եկել ու …