Ավետիք Իսահակյան, 1917թ., սեպտեմբերի 6, Ժնև
Ավետիք Իսահակյան, 1917թ., սեպտեմբերի 6, Ժնև
Avetik Isahakyan
Avetik Isahakyan

Related works

Avetik Isahakyan
Poem

Եղբայրության կամ թե սիրո

Եղբայրության կամ թե սիրոԽոսքը ես ձեզ չեմ ավետում, -Պատգամները չարի, բարվոՁեր ոտների տակն եմ նետում: Կյանքն է պայքա՛ր` գոռ ու դաժա՛ն,Ճզմի՛ր մարդուն և…
Avetik Isahakyan
Poem

Ռազմակոչ

Գիշեր է մռայլ, ամպամած գիշեր:Հողմեր են փչում, շաչում են հողմերԴավաճան երկրից մեր նենգ թշնամուՄեր նվիրական դաշտերի վրա:Գոռ ալիքներն են լեռնանում ընդոս…
Avetik Isahakyan
Poem

Անտուն քամու պես փակ դուռըդ

Անտուն քամու պես փակ դուռըդ, գիտե՞ս,Ես շատ եմ ծեծել ու դու չես բացել.Սարերն եմ ընկել վշտից խելագարԺայռերին զարկվել ու շատ եմ լացել: Սարերն են վկա, ո…
Avetik Isahakyan
Poem

Ա˜խ, մի անգամ ոսկետերև աշունքին

Ա˜խ, մի անգամ ոսկետերև աշունքինԱնցնում էի ծայրամասով քաղաքի,տեսա երեք ղասաբներ`Խիճուտ ափին քաղցրամրմունջ գետակի,Մորթում էին քսանի չափ գառնուկնե…
Avetik Isahakyan
Poem

Ասպետի սերը

Հին ժամանակ իր ամրոցում ոսկեղենԿըբնակվեր հուր ու հրաշք մի աղջիկ.Ու կսպասեր, որ հեոավոր տեղերենԻր երազի ասպետը գար գեղեցիկ:Եվ ձին հեծած, բանակներով հա…
Avetik Isahakyan
Story

Ծառա Սիմոնը

Վաղուց անցած-գնացած օրերից է այս վերհիշումը։Իմ բարեկամ մի ընտանիք Սիմոն անունով մի սպասավոր ուներ։ Սիմոնը տարիներից ի վեր ծառայում էր նրանց մոտ. գոհ …
Avetik Isahakyan
Poem

Նրանք իմ կյանքը երազ դարձուցին

Նրանք իմ կյանքը երազ դարձուցին –Կուսական մաքուր աչերը անո՛ւշ.Ցամաքած սիրտըս նորից լացուցին,Հոգիս վառեցին երգերով քնքո՛ւշ,Շուրջըս փռեցին աստղիկ …
Avetik Isahakyan
Poem

Գագաթներին մով սարերի

Գագաթներին մով սարերիԹափառեցի սերըս լալով.Լացըս քամին զով սարերիԼսեց, տարավ թևին տալով: Ու լըսում եմ լուռ գիշերինԼացըս հիմա ամենուրեք.Միշտ ծեծում է …
Avetik Isahakyan
Poem

Բաշերն ալեծո՛ւփ, բաշերն հողմակո'ծ

Բաշերն ալեծո՛ւփ, բաշերն հողմակո'ծԱզատ դաշտերով նժույգս է թըռչում,Եվ սմբակներից բըխում է հո՛ւր – բո՛ցԴաշտերն են թնդում, վախ առած փախչում: Ազատա…
Avetik Isahakyan
Poem

Գետակի վրա

Գետակի վրաԹեքվել ուռին.Ու նայում է լուռՎազող ջրերին: - …Երազ – աշխարհումԱմեն բան հավետԳալիս է, գնումՈւ ցնդում անհետ: Եվ գլուխը կախ`Նա …
Avetik Isahakyan
Poem

Հոգնած քայլերով մտել եմ անտառ

Հոգնած քայլերով մտել եմ անտառ.Նստել եմ մենակ մթին անտառումՈւ միտք եմ անում աշխարհի բանը,Ականջ եմ դնում անտառի խոր շառաչին,Որ այսպես շառաչել է սերունդ…
Avetik Isahakyan
Poem

Ռավեննայում

Արարատի ծեր կատարինԴար է եկել, վայրկյանի պես,Ու անցել: Անհուն թվով կայծակներիՍուրն է բեկվել ադամանդին,Ու անցել: Մահախուճապ սերունդներիԱչքն է դիպել …
Avetik Isahakyan
Poem

Անապատում, միրաժի մեջ մի բեդվին

Անապատում, միրաժի մեջ մի բեդվինՇողքն է տեսել մի աղջըկա գեղեցիկ,Եվ փնտրում է հոգեսըլա՛ց, տենչագինԾով – կարոտով ա՛յն աղջկան գեղեցիկ: Եվ ծարավուտ…
Avetik Isahakyan
Poem

Մեղեդիներով գարունն է փթթել

Մեղեդիներով գարունն է փթթել,Անհուն հայացքով ժպտում է արև.Կարծես դաշտերը թուխպը չի պատել,Չի կախվել ծառից մահագույն տերև: Պառկել է մեջքին ծովը անդորրի…
Avetik Isahakyan
Letter

Վիկտորիա Աբովյանին, 1911թ․, հուլիսի 25, Կարին

Սիրելի Վիկտորիա.Արդեն մի շաբաթ է, որ Կարինումն ենք. լավ օրեր անցկացրինք, բայց հոգեպես ես միշտ տխուր եմ եղել, թվում է, որ այս ճամփեն շա՜տ է երկար, և վ…