Ավետիք Իսահակյան, 1917թ., սեպտեմբերի 6, Ժնև
Ավետիք Իսահակյան, 1917թ., սեպտեմբերի 6, Ժնև
Avetik Isahakyan
Avetik Isahakyan

Related works

Avetik Isahakyan
Poem

Եվ անապատից, հեոու ծովերից

Եվ անապատից, հեոո˜ւ ծովերիցԵվ դարբասներից, թե խուլ բանտերիցԼըսում եմ անվե՛րջ, գիշեր ու ցերեկՈղբ ու հեծեծանք մի՛շտ, ամենուրեք.Տեսնում եմ արցունք…
Avetik Isahakyan
Poem

Երազիս տեսա, որ ծովի ափին

Երազիս տեսա, որ ծովի ափինԵս ընկած էի խոր վերքը սրտիս.Եվ ալիքները մեղմ ծփում էին`Անուշ օրորով ինձ անդորր տալիս: Երազիս տեսա, որ ընկերներսՈւրախ երգելո…
Avetik Isahakyan
Poem

Ծաղկունքը գարնան

Ծաղկունքը գարնանԻնձ վառ սեր բերին: Ծաղկունքը գարնանՍիրուս հետ թոշնան: Ու շիրմիս վըրենԿըբացվի նորեն Ծաղկունքը գարնան … 1912Ցյուրիխ
Avetik Isahakyan
Letter

Վիկտորիա Աբովյանին, 1911թ․, հուլիսի 25, Կարին

Սիրելի Վիկտորիա.Արդեն մի շաբաթ է, որ Կարինումն ենք. լավ օրեր անցկացրինք, բայց հոգեպես ես միշտ տխուր եմ եղել, թվում է, որ այս ճամփեն շա՜տ է երկար, և վ…
Avetik Isahakyan
Poem

Մութ անտառով լուռ ման կուգամ

Մութ անտառով լուռ ման կուգամ,Բուն ու ագռավ ինձ կըսեն.- ‹‹Ա˜խ, խեղճ տըղա, ի՞նչ տըխուր ես.Դուն հիվանդ ես …›› ի…
Avetik Isahakyan
Story

Սաադիի վերջին գարունը

Գարուն էր։ Մեկը այն անհամար գարուններից, որ զարդարել են երկիրը և որոնցից հարյուր հատ ապրեց երջանկության և տխրության բանաստեղծը՝ Սաադին։ Առավոտ շատ …
Avetik Isahakyan
Poem

Ում սիրտն է հեծում մըռայլ գիշերին

Ո՞ւմ սիրտն է հեծում մըռայլ գիշերինՁըմռան հողմերից ծեծվա՛ծ, տառապա՛ծ. –Այս գայլն է թըշվառ` լեռան լանջերինԴառն հեծեծում ցըրտահա˜ր, քաղցա&ti…
Avetik Isahakyan
Poem

Հոգնած քայլերով մտել եմ անտառ

Հոգնած քայլերով մտել եմ անտառ.Նստել եմ մենակ մթին անտառումՈւ միտք եմ անում աշխարհի բանը,Ականջ եմ դնում անտառի խոր շառաչին,Որ այսպես շառաչել է սերունդ…
Avetik Isahakyan
Poem

Ցերեկվա ոսկի լույսերը մեռան

Ցերեկվա ոսկի լույսերը մեռան,Ծածկել է թևը մթին լռությանԱնտառ, լեռ ու ձոր:Քնել են անդորր`Ուղիներ փոշոտ, կամուրջ սալհատակ`Անդուլ ծեծկըված կուռ ոտների տա…
Avetik Isahakyan
Poem

Մորս գերեզմանը աշնանը

Հա˜մր, լո˜ւռ գերեզմաններ,Մոխրացած կյանքեր,Մորս գերեզմանըՄի չնչին հողաթումբ`Վրան մի դեղին, չորացած բույս,Որ դողում էր բարակ քամուց:Մի դեղի…
Avetik Isahakyan
Poem

Ասպետի սերը

Հին ժամանակ իր ամրոցում ոսկեղենԿըբնակվեր հուր ու հրաշք մի աղջիկ.Ու կսպասեր, որ հեոավոր տեղերենԻր երազի ասպետը գար գեղեցիկ:Եվ ձին հեծած, բանակներով հա…
Avetik Isahakyan
Poem

Աշնան ծաղիկնե˜ր

Աշնան ծաղիկնե˜ր,Դալու՛կ ու տխու՛ր,Դողդոջում եք հեզԴաշտերում թափուր: Ձեր աչքերի մեջԱրցունք կա տրտում,Ուշացած երազՁեր քնքուշ սրտում: Շուտով կըշ…
Avetik Isahakyan
Poem

Բանդիս վըրա, սըրտիս վըրա

Բանդիս վըրա, սըրտիս վըրաԱրծիվն երեք փաթ տըվավ,Թափ – ծափ տալով թևերն հըսկա,Կանչեց բարձըր ու թըռավ: - Հե˜յ, Արազը` ծըփանք տալով,Արտուտների…
Avetik Isahakyan
Poem

Ամեն գարունքին վառ ծաղկունանաց հետ

Ամեն գարունքին վառ ծաղկունանաց հետՆա սպասում էր իր կտրիճ որդուն.Ծաղկունքն են թոշնում վառ գարունքի հետ,Նա սպասում է նորից իր որդուն: Ա˜խ, ո՞ր ք…
Avetik Isahakyan
Poem

Իմ փերին

(Շիրակի ավանդավեպ) Կես – գիշերին, գետի ափինԵս նստած եմ սիրավառ.Գետն հոսում է, և հոսանքինԵս նայում եմ միալար: - Ո՞վ է` անդորր, լուռ գիշերովՄեն…