1936թ. դեկտեմբերի 5_ին Վարպետն արդեն հայրենիքում էր
1936թ. դեկտեմբերի 5_ին Վարպետն արդեն հայրենիքում էր
Avetik Isahakyan
Avetik Isahakyan

Related works

Avetik Isahakyan
Poem

Հայ ճարտարապետությունը

Մեծ ճարտարապետ Թ.Թորամանյանի Հիշատակին Հայրենի դաշտում քայլում եմ մենակ.Աշուն է արդեն, և ձյունը նորեկԾածկել է…
Avetik Isahakyan
Poem

Հեծկըլտող քամին, հեծկըլտող քամին

Հեծկըլտող քամին, հեծկըլտող քամին,Թևը վիրավոր,Եկավ ու փարվեց, եկավ ու փարվեցՍրտիս վիրավոր … Ես բախտի բույրին, ես բախտի բույրինԿարոտ մնացի.Սիրո…
Avetik Isahakyan
Parable

Մի մկան պատմություն

Իր թաքստից` մթին ու խոր,Մկան մեկը ելավ մի օր,Գանգատ գնաց բնության մոտ. Քո դեմ, ասաց, գանգատ ունիմ,Ով բնություն.Այս ի՞նչ բախտ ես վիճակել ինձ.Առջևս` մ…
Avetik Isahakyan
Poem

Թռած սիրո զառ թևերով

Թռած սիրո զառ թևերով`Ես քեզ տեսա աստղերի մեջ,Աչերդ լի արևներով,Դեմքդ` շո՛ղ – շո՛ղ լույսով անշեջ: Գիշերն` անքուն, ցերեկն` երգով,Գերին դառա քո դ…
Avetik Isahakyan
Poem

Այն  վառ աստղերը

Այն վառ աստղերը, որ ջինջ երկնքիցԻմ սրտի խորքում բուրմունք են ծորում, Լուռ ասում են ինձ.- ‹‹Տես մեզ. – մենք…
Avetik Isahakyan
Poem

Թ’ե դեպի կյանքը, թե՛ դեպի մարդիկ

Թ’ե դեպի կյանքը, թե՛ դեպի մարդիկՇողավոր, պայծառ հավատով զինվածԵս ողջունեցի … և վեհ, գեղեցիկԶգացմունքներով սիրտս դղրդաց: Ես ծուն չոքեցի …
Avetik Isahakyan
Poem

Ա˜խ, ես սիրու ճամփի ափում

Ա˜խ, ես սիրու ճամփի ափումՄենակ բուսած վայրի վարդ եմ.Անց ու դարձի փոշին ծփունՎերաս իջած, կորած վարդ եմ: Սիրունները պարտեզներիՔնքուշ պահած…
Avetik Isahakyan
Poem

Գուրգենի անմահ հիշատակին

Գըլգըլալով ջուր է իջնումՄշու մշուշ սարերեն.Ծիծեռները ծի˜վ – ծի˜վ եկանԳարնան գալը երգելեն: Գարուն չկա հայի համար,Ծաղիկ, ծիծեռ մեզ պ…
Avetik Isahakyan
Poem

Իմ այրող վշտից սիրտըս է մաշվել

Իմ այրող վշտից սիրտըս է մաշվել,Կյանքըս է մաշվել, էլ ի՞նչս մնաց,Լամ ու արցունքըս աղի – ծով դառնա, -Միայն թե մայրըս վիշտս չիմանա: Ա˜խ, գլո…
Avetik Isahakyan
Poem

Արծի՛վ սևաթույր, արծի՛վ լեռների

Արծի՛վ սևաթույր, արծի՛վ լեռների,Հանգիստ ու հըպարտ ճախրում ես բարձրում,Ա˜խ, նայի՛ր` սիրտըս – շըղթայված, գերիՄարդկանց օրենքով, ստրուկ աշխար…
Avetik Isahakyan
Poem

Հոգնած ծովը` փրփուր բերնին

Հոգնած ծովը` փրփուր բերնին,Ափին ընկած կըհևա,Ժեռ ափերից մեգը մթինԾովի վրա կըսողա: Վերքը սրտիս` անքուն – անտունԿյանքից հեռու եմ փախել,Կուզեմ ապր…
Avetik Isahakyan
Poem

Երազիս տեսա, որ ծովի ափին

Երազիս տեսա, որ ծովի ափինԵս ընկած էի խոր վերքը սրտիս.Եվ ալիքները մեղմ ծփում էին`Անուշ օրորով ինձ անդորր տալիս: Երազիս տեսա, որ ընկերներսՈւրախ երգելո…
Avetik Isahakyan
Poem

Ասպետի սերը

Հին ժամանակ իր ամրոցում ոսկեղենԿըբնակվեր հուր ու հրաշք մի աղջիկ.Ու կսպասեր, որ հեոավոր տեղերենԻր երազի ասպետը գար գեղեցիկ:Եվ ձին հեծած, բանակներով հա…
Avetik Isahakyan
Poem

Ընկե’ր. միշտ հառա’ջ

Ընկե’ր. միշտ հառա’ջ,Մի’ հուսահատվիրՓոթորկի դիմաց.Ծով – անապատում.Անհաղթ հավատովԿռվի’ր ու տանջվի’ր. –Թո&rsqu…
Avetik Isahakyan
Poem

Ես ձեզ ասում եմ`  կըգա Ոգու սով

Ես ձեզ ասում եմ` կըգա Ոգու սով,Եվ դուք կըքաղցեք ճոխ սեղանի մոտ,Կընկնեք մուրալու հափրած որկորով`Հըրեղեն խոսքի, վեհ խոսքի կարոտ: Լրբենի ծաղրով արհամա…