1936թ. դեկտեմբերի 5_ին Վարպետն արդեն հայրենիքում էր
1936թ. դեկտեմբերի 5_ին Վարպետն արդեն հայրենիքում էր
Avetik Isahakyan
Avetik Isahakyan

Related works

Avetik Isahakyan
Poem

Պատերազմ ահեղ

Պատերազմ ահեղ,Աշխարահեղեղ… Իմ հա˜յ ժողովուրդ,Քաջ հայրերիդ պեսԿռվում ես դու,Սակայն չգիտես`Ո՞վ է թշնամիդ.Եվ հիմա դժնյաԱյս չգնաժամիդԿանգնե…
Avetik Isahakyan
Poem

Ցորենի ծըփուն արտերի եզրին

Ցորենի ծըփուն արտերի եզրինԿանգնել խորհում եմ սրտիս մեջ լռին. – Մի՞թե դու չէիր, հայրենի՛ք իմ հեգ,Որ տայգաներից, մթին յուրդերից,Հորդացող –…
Avetik Isahakyan
Letter

Մարտիրոս Սարյանին, 1925թ․, մայիսի 26, Վենետիկ

Շա˜տ սիրելի Մարտիրոս.Նամակդ ստացել եմ իր ժամանակին, և ուզածդ իրերի պատվերը տվել եմ, բայց մինչ այսօր փողը չստացա, ուղարկախդ փողը. Պոստան հայտնեց…
Avetik Isahakyan
Poem

Ա˜խ, իմ սիրտըս, վա˜խ, իմ սիրտըս

Ա˜խ, իմ սիրտըս, վա˜խ, իմ սիրտըսՕրուց – մանկուց հալավ – մաշավ… Աշխարհ մտա, վարդ սիրեցի, Անսեր վարդը սի…
Avetik Isahakyan
Story

Սաադիի վերջին գարունը

Գարուն էր։ Մեկը այն անհամար գարուններից, որ զարդարել են երկիրը և որոնցից հարյուր հատ ապրեց երջանկության և տխրության բանաստեղծը՝ Սաադին։ Առավոտ շատ …
Avetik Isahakyan
Poem

Ձյունն է եկել, ծածկել հիմա

Ձյունն է եկել, ծածկել հիմաՃերմա˜կ, ճերմակ խաղաղությամբԴաշտեր, գյուղեր տխուր, ավերՀայրենիքիս … Անհո˜ւն, անծիր տառապանքով,Զարհուրան…
Avetik Isahakyan
Poem

Դու գնացիր, – ես մնացի

Դու գնացիր, – ես մնացիԲյուր մարդկանց մեջ մեն – մենակՍրտիս խորքում դառն լացի,Խավարն իջավ կըրծքիս տակ: Թափառում եմ փողոց – փողոցԱյս …
Avetik Isahakyan
Story

Սիրո վեպը

Հոգնել եմ սիրելուց ես արդեն, և տաղտուկ է պատճառում ինձ սիրային վեպը։ Սակայն մի փոքրիկ վեպ, սիրո մի թերատ վեպ, միշտ հնչում է իմ ականջում, և լավ չեմ …
Avetik Isahakyan
Poem

Մի թռչուն եկավ

Մի թռչուն եկավԵրազի միջից,Եվ ծարավ հոգուսՇշնջաց մեղմիկԱնունըդ անուշ,Իմ սիրուն մանկի՛կ: Երգեց աչերըդ`Պայծառ ու անբիծ,Սուրբ խոսքեր ասացՔո քնքուշ սրտից…
Avetik Isahakyan
Poem

Դու չես հասկանա

Չեմ տեսնում շքեղ զարդերը գարնան,Վշտից խավարեց գոհարն աչքերիս.Ծանրացավ աշխարն ուսերիս վրա,Զուր ես հարցընում պատճառը վշտիս: Ես` զավակ ճնշված ուդժբախտ …
Avetik Isahakyan
Poem

Ամեն ինչ ունայն, երազ անցավոր

Ամեն ինչ ունայն, երազ անցավոր,Աստղ էլ որ լինիս` պիտ, հանգչիս մի օր:Ոչինչ է մարդը` փոշի փոշու մեջ,Իր ցավը, սակայն, տիեզերքից մեծ: 1947Երևան
Avetik Isahakyan
Poem

Լուսինն, ինչպես քընհատ կարապ

Լուսինն, ինչպես քընհատ կարապ,Ծով – երկընքում կըլողա,Լուսնի բակը, ինչպես փըրփուրԹույլ ու թալուկ կըշողա: Ձայն – ձուն չըկա, սիրտս է միայն &…
Avetik Isahakyan
Poem

Երազիս տեսա, որ ծովի ափին

Երազիս տեսա, որ ծովի ափինԵս ընկած էի խոր վերքը սրտիս.Եվ ալիքները մեղմ ծփում էին`Անուշ օրորով ինձ անդորր տալիս: Երազիս տեսա, որ ընկերներսՈւրախ երգելո…
Avetik Isahakyan
Poem

Քո՛ւյր իմ նազելի, նայիր քո դիմաց

Քո՛ւյր իմ նազելի, նայիր քո դիմաց`Վիրավոր, ավեր սիրտս եմ բացել.Ա˜խ, նըվիրական ինձ քո գիրկը բացԵվ գուրգուրիր ինձ, ես շա˜տ եմ լացել… …
Avetik Isahakyan
Fairy tale

Արևի մոտ

Մի որբ երեխա՝ ցնցոտիներ հագած՝ կուչ էր եկել հարուստ տների պատերի տակ: Մեջքը հենել էր մի հարուստ տան պատին և մեկնել էր ձեռքը դեպի մարդիկ:Նոր էր բացվել…